Van Koppen deed met collega’s van de Universiteit Maastricht onderzoek naar de zaak. De rechtbank sprak de man in 2009 vrij van de aantijgingen waarvan enkele jaren daarvoor aangifte was gedaan. In het rapport, in handen van het EO-programma, trekken de onderzoekers de conclusie dat een rechterlijke dwaling alleen maar is voorkomen door oplettende rechters en een goede advocaat.

Een woordvoerster zegt in een reactie dat het Openbaar Ministerie „stellig is dat we niet te maken hebben met een liegende officier”.

Het rapport is opgemaakt op basis van processtukken van de zaak. Volgens Van Koppen hadden de alarmbellen bij de politie moeten afgaan, omdat de vrouw eerder al een andere valse aangifte van misbruik zou hebben gedaan. „Niettemin leidde dat niet tot verhoogde waakzaamheid of een kritischere houding bij de politie”, schrijft de rechtspsycholoog.

Zo zouden er systematisch getuigen zijn gehoord die belastend verklaarden, terwijl ontlastende verklaringen door de politie „simpelweg werden geschrapt”. Van Koppen spreekt in het rapport (uit 2012) van een tunnel waarin de politie zat. Zo zouden zichzelf tegensprekende getuigen serieus zijn genomen, terwijl alternatieve verklaringen niet werden onderzocht.

Ook zouden filmpjes die voor justitie als bewijsmateriaal dienden, verkeerd zijn uitgeschreven. „De politie bleek in deze zaak bereid te zijn om de waarheid geweld aan te doen om maar het schuldige scenario te kunnen handhaven. Die houding werd door de officier van justitie overgenomen.”

Van Koppen zegt in de uitzending dat „er een moment is gekomen waar men is gaan liegen, namelijk over het feit dat de verdachte een bekentenis zou hebben afgelegd terwijl dit niet het geval is. De bekentenis komt niet overeen met wat de rechtbank op de tapes hoort.” Na de uitspraak zouden die opnames zijn vernietigd. „Daar moet u maar de conclusie uittrekken die u wilt”, stelt Van Koppen.