Leerlingen die kampen met een rekenstoornis, hebben moeite met het onthouden van wiskundige formules en hebben op school baat bij een rekenkaart. Op die manier hoeven ze de formules niet te onthouden, maar kunnen ze er wel mee rekenen. Op het examen is de formulekaart echter verboden, omdat er ook parate kennis op staat. Zo staan er formules op over het berekenen van oppervlaktes, informatie die leerlingen eigenlijk uit hun hoofd moeten weten.

Volgens Dekker is het van belang dat deze groep kinderen het examen net zo goed kan maken als leerlingen zonder handicap, zonder voordeel te hebben van een hulpmiddel. Hij vergeleek de rekenkaart met een bril. „Van het gebruik van een bril wordt het examen niet makkelijker. Zo moet het ook zijn met de rekenkaart”, zei hij.

Vorig jaar stelde de Commissie Gelijke Behandeling dat een havo-leerlinge uit Amersfoort een rekenkaart moet kunnen gebruiken, omdat de school haar anders discrimineert. Volgens Dekker had de school het meisje beter moeten voorlichten en is er door het college niet getornd aan het besluit de rekenkaart niet toe te staan.

De regels zijn dan ook duidelijk, vindt Dekker. Het College voor Examens bepaalt aan het begin van het schooljaar welke hulpmiddelen zijn toegestaan. De rekenkaart hoort daar vooralsnog niet bij, aldus de staatssecretaris.

Van de Nederlanders heeft 2 tot 3 procent dyscalculie. De stoornis kan problemen opleveren bij alledaagse dingen zoals boodschappen afrekenen. Er is over de handicap nog relatief weinig bekend. Dyslexie - woordblindheid - is inmiddels veel bekender en beter onderzocht.

Mede daarom is er ook meer discussie over hulpmiddelen voor kinderen met dyscalculie dan dyslexie. Leerlingen met woordblindheid hebben baat bij examens met grotere letters en meer witregels. Dat soort aanpassingen zijn inmiddels breed geaccepteerd.