De historie van het bedrijf strekt ver terug in de tijd. Op een Spaanse kaart uit 1572 staat het bedrijf al als ‘bricaria’ (steenfabriek) aangegeven. De familie Tichelaar deelt vanaf 1640 de lakens uit binnen het bedrijf. De huidige directeur, Jan Tichelaar, is de 13e in een generatie Tichelaars die aan het roer hebben gestaan.

„Toen ik begon in 1990, bestond onze omzet voor 80 procent uit de verkoop van het sieraardewerk”, zegt directeur Tichelaar. „Vandaag de dag is diezelfde omzet gedaald tot enkele procenten van het totaal.” Volgens hem is de afname logisch te verklaren. „We worden als duur ervaren”, zegt de directeur. „Hier maken wij alles met de hand, dan kun je niet op tegen de massaproductie van alle grote winkelketens.”

In Makkum reageert men weemoedig op het nieuws. „Ik vind het een moedig besluit van Tichelaar, maar ik hoop niet dat het bedrijf hiermee een streep zet onder zijn historie met Makkum”, zegt Arjen Doedel, bestuurslid van Plaatselijk Belang Makkum. Doedel ziet het liefst een museum, gericht op Tichelaar en zijn historie, in het pand waar nu de winkel staat. Volgens directeur Jan Tichelaar een „goed idee, maar daar ga ik me niet mee bemoeien”.

Het stoppen van het maken van sieraardewerk betekent niet het einde voor Tichelaar. Het bedrijf zal zich meer gaan toeleggen op grote opdrachten voor projecten over de hele wereld. In New York, Parijs en Hong Kong kunnen de mensen al genieten van het handgemaakte keramiek van de Friese producent. Het is de bedoeling dat meer grote steden volgen.