Het is zondag precies een jaar geleden dat Friso bij het skiën bij Lech werd overvallen door een lawine. „Op net zo’n mooie zonnige dag als vandaag, met verse poedersneeuw”, zei Müller, wiens gedachten uitgingen naar Friso’s „vrouw, zijn kinderen, zijn moeder en zijn familie”. Op het altaar stond een foto van de prins, omringd door 16 kleine kaarsjes.

Daar werd nog een extra kaars ontstoken alvorens het gebed zowel in het Duits als in het Nederlands werd uitgesproken voor de „zeer zieke prins Friso”. Müller vroeg om kracht en moed voor prinses Mabel en de kinderen, en voor koningin Beatrix en de rest van de familie „om dit zware noodlot te dragen”.

In de mis die het begin van de vastentijd markeerde, kwam de pastoor nog een paar keer terug op het lot van prins Friso, die nog altijd in coma ligt. In zijn preek stelde Müller dat vasten pas echt werkt als „geloof en naastenliefde samenkomen”. Het speciale gebed voor de prins was een voorbeeld van die naastenliefde. „Hij ligt in het ziekenhuis in Londen, doktoren doen daar hun best. Wat kunnen wij doen? We hebben geen tovermiddel, maar we kunnen wel voor hem bidden en positieve energie geven aan zijn familie.”

Müller bond de kerkgangers aan het einde van de mis op het hart voorzichtig te zijn bij het skiën. „Vooral buiten de piste”, voegde hij eraan toe, in een verwijzing naar de plek waar Friso vorig jaar zijn ongeluk kreeg. „Zorg dat we naar elkaar omzien en voor elkaar uitkijken en zorgen. Dat geldt niet alleen voor een koninklijke familie, dat geldt ook voor gewone families”, aldus de pastoor. Hij was trots dat de koninklijke familie weer in Lech was. „Ik vind het heel dapper dat ze weer hier bij ons zijn na alles wat is gebeurd.”