Ten Brinke, voorganger van de christelijke gereformeerde zendingsgemeente Hoop voor Noord in Amsterdam, sprak vrijdag in Woerden op de jaarlijkse beraadsdag voor predikanten in grote steden, georganiseerd door de Gereformeerde Bond in de Protestantse kerk in Nederland (PKN).

Als mooiste gebeurtenis die hij in Amsterdam meemaakte, noemde Ten Brinke de doop van een gezin met drie dochters van zestien, veertien en twaalf jaar. „Vooral omdat het gezin heel duidelijk aangaf anders te willen gaan leven.”

Christenen worden volgens de Amsterdamse gemeentestichter door buitenstaanders vooral gezien als mensen die ergens tégen zijn. Daarom benadrukt hij liever waar christenen vóór zijn. „We zijn niet tegen samen­wonen, we zijn voor het huwelijk.”

Ten Brinke gaf aan dat bij een gemeentestichtingsproject vragen rondom lidmaatschap vaak lastig zijn. „Er is nu sprake van gradatie in de betrokkenheid bij de gemeente. Iemand die de kringen bezoekt, kan lid zijn of deelnemer.”

De voorganger uit Amsterdam signaleerde ook verschillende risico’s die een project als Hoop voor Noord bedreigen: „een beperkt commitment, vaagheid en weinig betrokkenheid.” Hij wees erop dat het leven van veel gemeenteleden in het teken staat van vluchtigheid.

Het lastigste van gemeentestichting vindt Ten Brinke de ethische vragen. „Als je van huis uit hebt meegekregen dat begraven de normale weg is en cremeren niet, en het eerste verzoek dat je in Amsterdam krijgt is een crematieplechtigheid bij te wonen, dan is dat wel even ingewikkeld.”