Wat is de Maasmond zonder Vlaardingen? Volgens de voorvechters van het predicaat beschermd stadsgezicht is Vlaardingen al sinds de achtste eeuw beeldbepalend voor de omgeving. Ze wijzen erop dat de missionaris Willibrord al in 727 een houten kerkje aan de kort daarvoor gestichte nederzetting schonk.

Het kerkje verrees op een terp. Die plek werd het centrum van een langgerekt dijklint met steeds toenemende bebouwing. In 1274 kreeg Vlaardingen stadsrechten. De stad breidde zich richting de Maas verder uit.

De haringvisserij speelde daarin een belangrijke rol. Reders en industriëlen lieten hun woningen, kantoren en pakhuizen langs de oude havenkaden bouwen.

Al die verschillende stadia van het ontstaan en de groei van een dijk- en vissersdorp tot een industriestad zijn nog zo herkenbaar, dat Vlaardingen volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed het ten volle verdient om het predicaat beschermd stadsgezicht te dragen. Plaatsvervangend directeur Van de Voorde van de rijksdienst licht het officiële besluit morgen toe in de Grote Kerk in Vlaardingen, op de plaats waar ooit het houten kerkje stond.

De Vlaardingse wethouder Versluijs is blij met de toekenning. „Begin 2009 is de procedure voor aanwijzing al gestart. Door de status van beschermd stadsgezicht is de gemeente nu beter in staat de kwaliteit van historisch Vlaardingen te beheren en te versterken.”