Het wordt na je vijftigste gaandeweg meer dokteren, fysiobehandelingen ondergaan en dure pillen slikken. Dat kost de samenleving een lieve duit. Laten ouderen dat zelf opbrengen! „Kan best”, lachte PvdA-icoon Samsom. „’t Zijn nota bene de rijkste lui van dit land!” Hij verwarde ze wellicht met de old boys uit het eigen netwerk.

Maar het kwaad was al geschied. De onverbiddelijke fiscus verhoogde de tarieven. Er wordt gedreigd met salaris inleveren. Pensioenen gingen omlaag, premies omhoog. Het ging met die pensioenen toch al niet zo florissant sinds Kok en Lubbers erin begonnen te graaien. Het was in het landsbelang. We kochten een Betuwelijn en een hogesnelheidslijn. Sindsdien is België verder weg dan Congo. De Fyra kwam, om de upper class te dienen. Helaas viel na één dag de bodem er al onderuit. Binnenkort staat hij te pronk in het Utrechts Spoorwegmuseum.

Problemen van dezelfde aard ook bij de SNS Bank. Wel een top, maar geen bodem meer. De staat greep in en vond een bankier die voor een zacht prijsje de boel op de rails gaat zetten en daarmee de hoogst betaalde ambtenaar wordt, 550.000 euro.

De thuiszorgwerkers uit Haarlem waren sprakeloos. Die hadden net 25 procent salaris ingeleverd. Het Utrechtse poetsvrouwengilde krijgt voortaan nog 
6 euro netto per uur. Nivelleren, bedacht de PvdA. Te beginnen bij de zwakste schouders, gilde de VVD: zieken en zwakken eerst. Wie zuinig leefde en spaarde, is de klos.

Ondertussen schrapten zorgverzekeraars allerlei vergoedingen. Prima, de onzin uit het pakket, maar meer niet. Verbouwing van borsten, billen en buiken gewoon voor eigen rekening. Die slinken trouwens vanzelf in crisistijd, net als de vastgoedbubbel en de gasbel. Groningen is ook al zo’n bodemloos probleem, een gat. Dijken zullen niet breken, aldus een deskundige. Ze zakken gewoon vanzelf mee. Straks hebben ze in Loppersum zeehonden op het dak en makrelen in de schoorsteen. Maar wie gaat er dan ook wonen op een gasbel?

Zijn we moreel failliet, zoals Israël in de dagen van Amos toen het schortte aan sociale gerechtigheid? Waar het blijft het tegengeluid van kerken en confessionele politiek?