Menselijke fotoverhaaltjes uit Slotervaart
AMSTERDAM – Fotograaf Rufus de Vries wilde niet de initiatieven vastleggen die worden ondernomen om de problemen in de Amsterdamse wijk Slotervaart op te lossen. „Dan maak je een foto van Marokkaanse kinderen op een springkussen. Zoiets ziet er leuk uit, maar een uur later is het kussen weer weg. Ik wilde contacten, noem het ontmoetingen, in de buurt laten zien.”
De Vries (37) kent Slotervaart goed. Samen met zijn vrouw en vier kinderen woont hij al twaalf jaar in de wijk. „We zijn begonnen op de studentenkamer van mijn vrouw in Amsterdam-Zuid. Op een gegeven moment kregen we een appartement in Slotervaart. We wonen en kerken hier nog steeds.”
De buurt kwam vijf jaar geleden in het nieuws toen een Marokkaanse jongen werd neergeschoten nadat hij een politieagente met een mes had aangevallen. Bij de hevige rellen die daarop uitbraken werden tientallen auto’s in brand gestoken. De ME moest eraan te pas komen om de orde te herstellen.
Buiten op straat herinneren de bewakingscamera’s aan lantaarnpalen aan de roerige tijden die Slotervaart heeft gekend. „Iedereen die hier loopt wordt in de gaten gehouden”, zegt De Vries. „Dat is wel grappig. Als je de mensen, en dat zijn hier vooral Marokkanen, zo maar fotografeert zou je problemen krijgen. Anderzijds hebben ze niet in de gaten dat er voortdurend bewakingscamera’s op hen gericht staan.”
Vandaag wordt hier in Slotervaart de tentoonstelling ”Buurtbanden” geopend. Wat is het voor expositie?
„Het is een serie van 21 foto’s van ontmoetingen tussen mensen die elkaar kennen doordat ze bij elkaar in de buurt wonen.”
Hoe is het idee ontstaan?
„Al heel lang zat ik te broeden op een plan om deze buurt in beeld te brengen. Enkele jaren geleden had ik familiebanden in beeld gebracht. Toen maakte ik bijvoorbeeld een foto van een zussendag. De volgende foto was een van die zussen bij bijvoorbeeld hun oma. Via die oma kwam ik weer bij een ander familielid. Zo ging het nu ook.”
Dat concept is ook nu bij ”Buurtbanden” toegepast?
„Ja, twee jaar geleden sprak ik hier een student geneeskunde. Hij vertelde dat hij iedere donderdag patat haalde bij Abi aan de Jan Tooropstraat. Abi vroeg de student of hij zijn 15-jarige dochter Burcu bijles in wiskunde wilde geven. Sindsdien zat hij iedere donderdagavond tussen de emmers mayonaise sommen uit te leggen. Burcu had een vriendin, Sanne. Via Sanne kwam ik bij de kinderboerderij, want haar ouders brachten hun huisdier daarheen als ze met wintersport gingen. Enzovoort.”
Wat wilt u met de serie vertellen?
„Ik heb de menselijke verbindingen in de wijk willen laten zien. Zo’n patatboer heeft een probleem thuis. Hij ziet een student en daarmee een oplossing. Dergelijke contacten kunnen een wijk maken of breken. De foto’s vertellen in feite verhaaltjes uit de wijk.”
De expositie ”Buurtbanden”, in gebouw VLLA aan de Willem Roelofstraat 5-9 in Amsterdam-Slotervaart, loopt de hele maand februari.
