Het boek is een bewerking van het radioprogramma ”Echo van eeuwigheid” waarin een reeks wandelingen door de ”eeuwige stad” Rome wordt gepresenteerd. Locaties die verbonden konden worden met religieuze, liefst Romeinse muziek kwamen aan de orde. Sylvester Beelaert ging naar Rome voor de muziekkeuze, de informatie over composities en de keuze van locaties, terwijl Lidy Peters de ‘regelneef’ was; zij regelde toestemmingen voor de opnames, kende de busverbindingen en sluiproutes door de stad en wist diverse bijzonderheden boven water te halen. Werry Crone kwam over naar Rome om op locatie te fotograferen: inspirerende, spirituele en muzikale plekken van de stad. Armold Smeets voerde deze karavaan aan. Van, natuurlijk, de Sint-Pieter tot het kerkhof Campo Verano.

”Echo van eeuwigheid” werd een veelbeluisterd, dus succesvol programma. Reden genoeg om een boek samen te stellen voor Romereizigers, liefhebberige thuisblijvers, of voor luisteraars die willen nagenieten. Ook het boek was zo succesvol dat inmiddels een tweede druk is verschenen. Antoine Bodar schreef een voorwoord en leidt elk hoofdstuk in met enkele regels overdenking. Zijn naam draagt vervolgens de titel, zijn foto siert de achterflap, als vlag over de lading. Gelukkig verhult hij zijn ‘inbreng’ niet: Anderen „doen het werk en ik pronk met hun door noeste arbeid verkregen veren.”

In tien wandelingen krijgt de lezer een beeld van Rome, het religieuze centrum van de Rooms-Katholoieke Kerk, de stadstaat die zich onvergelijkelijk veel macht wist te vergaren. De stad ook van corruptie, van devotie en werelds genot. De stad waarvan Augustinus over de inwoners zei: „De Romeinen zullen niet vergaan als zij God loven. Zij zullen vergaan als zij God lasteren.” Een uitspraak die overigens wel breder kan worden toegepast.

Het ontegenzeggelijk roomse Rome met zijn onvoorstelbare hoeveelheid kunstschatten, van klassieke oudheid tot en met renaissance en barok, laat nauwelijks evenwichtige selectie toe. Het aanknopingspunt van de samensteller Arnold Smeets bij religieuze muziek is daarom een goede vondst. Alleen verdwijnt in het boek de muziek meer naar de achtergrond en wordt ook de keuze van de locaties minder logisch. Het was mooi geweest om, desnoods voor een paar euro extra, een muziek-cd bij het boek te hebben.

De rooms-katholieke leer loopt –zoals te verwachten– als een rode draad door het boek heen. Een hoofdstuk over ”Maria, Moeder, Moederkerk” werkt vervreemdend, maar daarentegen het hoofdstuk over ”Augustinus en Monica” juist verbindend. Bodar beschrijft hoe de schilder Ary Scheffer moeder en zoon op het doek heeft vastgelegd. Jammer genoeg ontbreekt een afbeelding van dat schilderij. Misschien omdat het niet in Rome hangt, maar in Dordrecht.

Boekgegevens

”Rome door de ogen van Antoine Bodar. Een spirituele gids voor de eeuwige stad”, Arnold Smeets (red);
uitg. Ten Have, 2012 (tweede druk); ISBN 978 90 259 0188 2; 176 blz.; € 19,95.