„Rechters zijn geen actievoerders. Als het water hun naar de lippen stijgt, pompen ze harder. Ook als het water dan blijft stijgen, trekken rechters niet naar het Malieveld. Een rechter die een manifest steunt… Een luidere demonstratie hoeft u niet te verwachten”, schrijft Corstens.

Hij verwijst daarmee naar een manifest uit december, dat werd opgesteld door raadsheren van het gerechtshof in Leeuwarden om de werkdruk aan te kaarten. Enkele honderden rechters in het hele land sloten zich bij de opstellers van de brandbrief aan. De magistraten spreken van de ‘uitholling van de rechtspraak’ en zijn kritisch over de manier waarop de Raad voor de Rechtspraak hen vertegenwoordigt.

Corstens noemt het manifest „een noodkreet over de kwaliteit van de rechtspraak die ernstig onder druk is komen te staan door al jaren toenemende werklast”. Hij pleit daarom voor onderzoek, dat moet uitwijzen wat de gemeenschappelijke problemen zijn die rechters tegenkomen. Corstens hoopt dat aan het licht komt waar het in de „voorbereiding, behandeling en afdoening van zaken” mis kan gaan met de kwaliteit van de rechtspraak.

De rechtspraak gaat volgens de ondertekenaars van het manifest steeds meer lijken op een koekjesfabriek, waarin het draait om productiecijfers en minutenprijzen. Senior raadsheer Menno Zandbergen uit Leeuwarden zei eerder dat „het verleidelijk wordt om bijvoorbeeld getuigen niet op te roepen, of te vonnissen als dat niet nodig is, omdat je anders je doelen niet haalt”.

De Raad voor de Rechtspraak werd er in het manifest van beschuldigd meer oog te hebben voor de belangen van politiek Den Haag dan voor die van de rechters. Minister Ivo Opstelten (Veiligheid en Justitie) noemde het manifest „geen slecht signaal”. Hij vindt dat kwaliteit voorop moet staan, alhoewel productie ook belangrijk is. Een woordvoerder van het ministerie was vooralsnog niet bereikbaar voor commentaar op de uitlatingen van de president van de Hoge Raad.