Bezorgde inwoners Noord-Groningen: We zitten als ratten in de val
De onrust onder de bevolking van Noord-Groningen is groot sinds minister Kamp van Economische Zaken vrijdag bekendmaakte dat de kracht van aardbevingen als gevolg van gaswinning kan toenemen. Het gebied wordt al jaren geteisterd door aardschokken. De Groninger Bodem Beweging (GBB) zet zich in voor de veiligheid van burgers en een goede schadeafhandeling en heeft zich sinds 2007 ontwikkeld tot spreekbuis van de bevolking. Vijf vragen aan GBB-voorzitster Bettie van Veen.
Waar zijn jullie bang voor?
„We zitten hier op een kleilaag en dat zorgt ervoor dat bevingen diep onder de grond nóg eens versterkt worden. De intensiteit aan het landoppervlakte is dus veel groter. Bij de vorige grote beving, waarbij Huizinge in augustus van vorig jaar werd getroffen door een schok met een kracht van 3.4 op de schaal van Richter, luidden kerkklokken uit zichzelf, ontstonden overal scheuren en golfde het landschap. Bij zwaardere aardbevingen kunnen huizen instorten en er gaan dan slachtoffers vallen. Bovendien daalt de bodem en bestaat het gevaar dat op plekken waar de beschermende zoutlaag niet zo dik is er gaten ontstaan. Huizen zakken dan de diepte in. Er is angst.”
Staat heel Noord-Groningen achter jullie?
„We hebben nu 500 leden die allemaal in Noord-Groningen wonen en de aanmeldingen stromen nu binnen. De mensen zijn bang en ze realiseren zich dat de situatie echt ernstig is. Onze veiligheid is in gevaar en er moet iets gebeuren.”
Hoe hebben jullie de laatste dagen beleefd?
„Het is een enorm hectische tijd. Als belangengroep willen we ons zo goed mogelijk inzetten, maar als bewoonster ben ik soms wanhopig. Het is echt vreselijk en de tranen staan me in de ogen. Het is ook niet niks. We voelen ons onveilig, onze huizen zijn niks meer waard en we vinden dat we vervolgens niet serieus worden genomen.”
Krijgt de GBB dan helemaal geen politieke steun?
„Ik ben door minister Kamp uitgenodigd voor een gesprek. We hoopten dat hij naar ons wilde luisteren, maar hij veegde alles van tafel. We hebben geen vertrouwen in de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM), die het gas uit de bodem haalt. De NAM heeft zelf gezegd dat ze de schadeafhandeling van eerdere bevingen niet aankan. De minister vond dat we niet zo moesten zeuren. We voelen ons niet serieus genomen en we hopen dat de gemeentes en provincies zich nu eens achter ons gaan scharen.”
Wat hopen jullie in het meest positieve geval te bereiken?
„Dat we hier veilig kunnen wonen en dat de eerdere schade goed wordt afgehandeld. Daar hebben we recht op. Het is nooit ons doel geweest om de gaswinning helemaal stil te leggen. Maar we hebben een slecht gevoel over de toekomst. We moeten hier wel blijven wonen, want niemand wil je huis kopen. We kunnen de boel wel weer opknappen, maar het is wachten op de volgende beving. Uiteindelijk wonen we straks in een bouwval. We zitten als ratten in de val.”