„Ik was onlangs twee weken weg en had bij thuiskomst 640 e-mails”, zegt directeur Bart Wisbrun van de stichting. Hij richtte die in 1997 op naar aanleiding van de gewelddadige dood van Joes Kloppenburg in een Amsterdamse steeg.

„Weet je, de betrokkenheid is er nog steeds. Het publiek staat achter onze doelstellingen. 90 procent van de Nederlanders kent de stichting. Maar het is lastig om iets op poten te zetten, om activiteiten te organiseren”, vertelt Wisbrun. Vaak bedenken mensen zelf een initiatief, maar of het tot uitvoering komt, is een tweede.

Zijn stichting krijgt geen overheidssubsidie, is afhankelijk van het bedrijfsleven. Maar dat is in deze economisch slappen tijd ook niet echt gul. „Het is een moeilijke tijd in de samenleving en dan zie je dat de agressie juist toeneemt”, sombert Wisbrun.

Dat de stichting het niet breed heeft, werd begin januari duidelijk. Ze stopte met de levering van de stoeptegels met afbeelding van een lieveheersbeestje. „We kregen de voorfinanciering niet meer rond”, zegt directeur Wisbrun. De afgelopen jaren werden meer dan 14.000 van deze tegels geplaatst. De stichting zou er nog veel kwijt kunnen, want de vraag is na de recente uitbarstingen van zinloos geweld alleen maar toegenomen.

Volgens Wisbrun is geld is niet het belangrijkste om je afkeer van geweld kenbaar te maken, maar het maakt het wel makkelijk om iets te bereiken.