José en Maria woonden met hun twee kinderen in een afgelegen dorp in een FARC-gecontroleerd gebied. Ze waren al acht jaar werkzaam als voorgangersechtpaar in dat dorp, toen José besloot een gesprek aan te vragen met de guerrillaleiders, zo meldde Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK). „Hij vond het onterecht dat de kerkleden niet mochten samenkomen”, vertelt Maria. „Hij wilde de FARC toestemming vragen om tweemaal per jaar bij bijzondere gelegenheden een dienst te houden.”

Door de loop van de jaren waren er verschillende conflicten geweest tussen de kleine gemeente en de guerrilla’s. Een paar weken voor het gesprek hadden de guerrilla’s de kerk een boete opgelegd voor het beleggen van een illegale gebedsnacht. Ook waren de guerrillaleiders ontstemd omdat enkele van hun leden door het getuigenis van José christen waren geworden.

Op de ochtend van de dag dat de ontmoeting met de FARC-leiders zou plaatsvinden, zat het gezin bij elkaar om te bidden. Om 11 uur kwam een groep guerrilla’s uit de jungle tevoorschijn en werd José naar buiten geroepen. Toen de voorganger de deur uitstapte, werd direct het vuur geopend. Iemand riep: „Vermoord die hond! Zorg ervoor dat hij dood is – en blijft”, waarna er opnieuw op José geschoten werd.

Maria rende naar buiten en sleepte met hulp van haar kinderen het dode lichaam van haar man naar de schaduw van een boom. Toen haalde ze haar Bijbel uit haar huis en begon te spreken tegen de buren, die om het lichaam heen waren komen te staan. Met trillende stem, terwijl de tranen over haar wangen stroomden, las ze voor uit het Evangelie van Mattheus (10:28): „Wees niet bevreesd voor hen die het lichaam doden en de ziel niet kunnen doden, maar wees veeleer bevreesd voor Hem Die zowel ziel als lichaam te gronde kan richten in de hel.”

„Dit is wat mijn man geloofde”, zei Maria. „Hij heeft niets verkeerds gedaan, maar was bereid om zijn leven te geven voor zijn geloof. Satan heeft niet gewonnen vandaag, maar God!”

Strijd

Colombia is al decennia lang in oorlog met zichzelf. Drugsbendes bestrijden elkaar en iedereen die hen in de weg staat. De marxistische guerrillabeweging FARC (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia) strijdt tegen zowel het nationale leger als tegen de AUC (Autodefensas Unidas de Colombia), een rechtse paramilitaire organisatie. Ook de AUC strijdt tegen het nationale leger en tegen rivaliserende drugsbendes. En alle groeperingen strijden in meer of mindere mate tegen de kerk, die als bedreiging wordt gezien. Vooral voorgangers en hun families zijn het slachtoffer.