Pas sinds 2009 is in de EU-verdragen ondubbelzinnig geregeld dat een land de unie kan verlaten. Op 1 december van dat jaar trad het Verdrag van Lissabon in werking. Daarvoor was het onduidelijk of een staat zich uit de unie kon terugtrekken. Juristen konden er heftig over discussiëren.

Als de Britten het lidmaatschap opzeggen, moeten Londen en Brussel het eens worden over de precieze voorwaarden. Dat zou wel eens 2 jaar kunnen duren. Groot-Brittannië is daarna niet meer in het Europees Parlement, het Europees Gerechtshof en de Europese Raad vertegenwoordigd. Mogelijk streven de Britten een relatie na als die tussen Noorwegen en de EU. Tussen het Scandinavische land en de 27 EU-lidstaten bestaat vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal. Dat betekent dat de Noren wetgeving van de EU in hun eigen wetten moeten verwerken.