De crisis ontstond toen de ChristenUnie en de lokale fractie Prins voor Behoorlijk Bestuur uit de zittende coalitie met VVD, Trots op Nederland (TON), D66 en CDA stapten. Beide fracties traden in de nazomer van 2011 juist toe tot de coalitie om die weer aan een raadsmeerderheid te helpen. Dat was nodig nadat twee TON-leden de fractie hadden verlaten.

Tijdens de afgelopen informatieronde is gebleken dat geen enkele oppositiepartij wil toetreden tot de coalitie. Ook weigert een substantieel deel van de oppositie afspraken te maken over het functioneren van een minderheidscoalitie.

Informateur Feijtel adviseert de zes oppositiepartijen dit alsnog te doen. „Het is niet de eerste keer dat in Den Helder in de politiek een crisisachtige situatie ontstaat. Gelet op de frequentie is het niet onverstandig als de gemeenteraad zich diepgaander bezint op de oorzaken. De geloofwaardigheid van de stad ‘naar buiten’ is in het geding”, schrijft hij. Feijtel voorziet „een steeds explosievere politie situatie” als het niet tot gesprekken komt.

De crisis is de zoveelste in een lange rij. In 2009 moest VVD-burgemeester Stefan Hulman na 19 maanden het veld ruimen doordat ophef ontstond over een woonkostenvergoeding. In 2005 moesten burgemeester Jeroen Staatsen en drie wethouders het toneel verlaten vanwege een affaire over een vermeende diefstal van een gouden ketting door een wethouder.

Een jaar daarvoor verscheen al een rapport dat de bestuurlijke verhoudingen in de Marinestad bestempelde als ‘verziekt’ en ‘structureel verstoord’. Eind jaren 90 leidden een fraudeschandaal bij de gemeentelijke dienst stadsontwikkeling en discutabel declaratiegedrag van het college tot het vertrek van drie wethouders.