Het slachtoffertje leed aan ADHD. Zijn moeder was door de school van haar zoon naar de orthopedagoog verwezen voor een indicatiestelling. In maart 2011 stelde de man een therapie voor die bestond uit een zogeheten drukpuntenmassage, waarmee spanningen zouden kunnen worden weggenomen.

In het vonnis van de rechtbank staat dat Van D. „in de ban was geraakt” van de jongen en seksuele verlangens voor hem koesterde. Niet de problematiek van de jongen maar deze gevoelens vormden de basis voor de massagesessies.

De jongen is vier keer bij de pedagoog geweest. Tijdens de laatste drie sessies vergreep de man zich telkens aan het slachtoffer. De rechtbank noteert dat juist de verdachte, in zijn hoedanigheid van orthopedagoog, meer dan „een gemiddelde ander” moet hebben geweten dat het ernstige misbruik langdurige psychische gevolgen kunnen hebben voor het slachtoffer. De deur van de behandelruimte ging tijdens de ‘therapie’ op slot. Na de vierde sessie heeft de jongen zijn moeder ingelicht.

In een voor de rechtbank opgesteld psychologisch rapport staat dat Van D. destijds leed aan een stoornis, waardoor hij in „een toestand van zelfoverschatting” verkeerde en dacht „potentieel risicovolle situaties te kunnen hanteren”.

Cees van D. was niet alleen praktiserend orthopedagoog. Hij was ook psychologisch onderzoeker, gaf les op een hbo-instelling, verzorgde een masteropleiding pedagogiek en gaf cursussen over onder meer ontwikkelingspsychologie en kinder- en jeugdpsychopathologie.

De rechtbank legde Van D. een celstraf van 18 maanden op, waarvan 9 maanden voorwaardelijk. Als bijzondere voorwaarde bepaalde de rechter dat hij zich moest laten behandelen. Ook verbood de rechtbank hem te werken met minderjarigen. Het slachtoffer kreeg ruim 4000 euro aan smartengeld.