Op de fiets naar school
Duizenden leerlingen van reformatorische scholen fietsen dagelijks de soms lange afstand van huis naar school en terug. Barend Fieret was een van hen. Zijn afstudeeronderwerp voor de Koninklijke Academie Beeldende Kunsten (documentaire fotografie) is een eerbetoon aan al die leerlingen die elke dag weer en wind trotseren. Deze week plaatsen we iedere dag een foto met een persoonlijk commentaar van de fotograaf.
Goes, Calvijn College
Het fietsenhok van de school is een wereld apart. Zeker bij het uitgaan van de lessen is het blijkbaar zaak om zo snel mogelijk op de fiets te zitten. Elke seconde tijdsbesparing telt mee.
Rond het fietsenhok loopt een pad en staat een hoog hek, dat de honderden fietsen moet beschermen tegen diefstal of vernieling. Er zijn drie toegangshekken: een smalle voor voetgangers en twee voor fietsen, waarvan er één toegang geeft tot het fietspad en de andere leidt naar de hoofdingang van het gebouw.
De toegang naar het fietspad gaat pas om drie uur open. Wie eerder vrij is, moet omrijden via de hoofdingang. Een omweg die –schat ik– zo’n dertig seconden kost.
Wat natuurlijk ook kan, is je fiets optillen en die door de wandelaarsingang over de hekjes tillen om zo op het fietspad te komen. Dat gesjor en getil met de fiets door die krappe ingang kost ongeveer zo’n dertig seconden, dus een grote tijdwinst ten opzichte van het omfietsen is het niet. Bovendien heb je wat helpers nodig om je fiets omhoog te sjorren.
Maar goed, misschien zijn dat de observaties van een onkundige dertiger. De spanning is kennelijk ook wat waard.