Christenen vluchten uit Noord-Mali
BAMAKO – Touaregstammen hebben in april in het noorden van Mali een onafhankelijke, fundamentalistisch-islamitische staat uitgeroepen. Voor christenen is het leven bijna onmogelijk geworden.
Ibrahim Saydou Toure is vader van zeven kinderen en woonde met zijn gezin in het noorden van Mali. „Moslimfundamentalisten stormden het dorp binnen waar ik met mijn gezin woonde. Ik stond klaar om mijn huis en gezin te beschermen”, aldus Toure.
Er kwamen 22 mensen om het leven. „Ik werd in mijn gezicht geschoten. Ik moest naar het ziekenhuis, waar de kogel werd verwijderd. God heeft me gered”, vertelt Toure.
Na het verblijf in het ziekenhuis vluchtte Toure naar de hoofdstad Bamako, in het zuiden van Mali. Daar belandde hij in een wijk met andere gevluchte christenen en gematigde moslims. De omstandigheden zijn zwaar in de overvolle stad. Veel vluchtelingen zijn bang en maken zich grote zorgen: ze hebben geen idee of familieleden nog in leven zijn.
Een pastor uit het noorden van Mali die om veiligheidsredenen anoniem wil blijven, vertelde Open Doors dat hij informatie had van moslimfundamentalisten die aankondigden alle christenen te zullen doden. Hij waarschuwde al zijn gemeenteleden te vertrekken. Dat gebeurde. Honderden christenen sloegen op de vlucht. Als deze informatie te laat was gekomen, had het kunnen uitlopen op een massaslachting.
Niet lang na de waarschuwing trokken radicale moslims inderdaad naar huizen van christenen. De woningen werden vernield of ingenomen door de aanvallers. Kerken werden verwoest.
Christenen uit Timboektoe vertellen hoe rebellen van deur tot deur gingen op zoek naar christenen. Ook Mohamed Habi vluchtte. „Twee jaar geleden werd ik christen. De rest van mijn familie is moslim en mijn vrouw en dochter verachten me. Toen moslimfundamentalisten Timboektoe innamen, gingen ze op zoek naar christenen. Ik ben naar Mauritanië gevlucht.”
Ook dat is overigens geen veilig land voor christenen. Habi vroeg zijn vrouw en dochter met hem mee te komen, maar zij weigerden. „Mijn vrouw droeg me op mijn geloof in Christus vaarwel te zeggen en bij hen te blijven. Ik kon dat niet en vluchtte. Via Mauritanië ben ik in Bamako terechtgekomen, waar ik andere christenen ontmoette.”
Tot overmaat van ramp werd Mali ook nog eens getroffen door een van de ergste periodes van droogte en hongersnood in twintig jaar. Door de coup van Touaregrebellen en moslimfundamentalisten en de drastische toename van christenvervolging komt Mali, voorheen een modelland in Afrika, de Ranglijst Christenvervolging binnen op de zevende plaats.