Een reeks schandalen ligt ten grondslag aan die daling van de populariteit en het aanzien van de koning. Daarnaast heeft de jongere generatie die is opgegroeid in een democratisch en welvarend Spanje niet hetzelfde respect voor Juan Carlos als de oudere die zich nog herinneren hoe hij de overgang leidde van dictatuur naar democratie.

Vorig jaar was een ‘rampjaar’ voor het koningshuis. Justitie onderzocht het gesjoemel van Juan Carlos’ schoonzoon Iñaki Urdangarín, die met een handelspartner bij verschillende lokale overheden rekeningen had ingediend voor niet verrichtte diensten. Het onderzoek loopt nog, maar de koning heeft al besloten de aanwezigheid van het koningshuis bij belangrijke gebeurtenissen tot de kern terug te brengen: koningspaar en kroonprinselijk paar. Zijn dochters en de in opspraak geraakte schoonzoon vallen af.

Juan Carlos zelf kwam het jaar ook allerminst ongeschonden door. Een valpartij tijdens een olifantenjacht in het Afrikaanse Botswana zorgde voor een omslag in de publieke opinie en de media. Dat de koning uitgerekend tijdens de zware economische crisis op zo’n luxe reis ging, werd hem zwaar aangerekend. Zo zeer zelfs dat Juan Carlos, die bij de val zijn heup had gebroken, in het openbaar zijn excuses aanbood voor het uitstapje.

Het koningshuis probeerde daarna de schade zoveel mogelijk te beperken. De koninklijke boekhouding werd openbaar gemaakt, salaris werd ingeleverd, de zomervakantie geschrapt en het gouden huwelijksfeest niet gevierd. De koning, die vorig jaar nog een paar keer onder het mes moest vanwege problemen aan knie en heup, zette zich volop in voor de bevordering van de handelsbelangen om op die manier geld te verdienen voor Spanje en aan prestige terug te winnen.