Bij een rondvraag enkele jaren geleden in Vélingara, een stad in het zuiden van Senegal, sprak bijna 60 procent van de oudere vrouwen zich uit voor de vrouwenbesnijdenis. Toen de niet-gouvernementele organisatie Het Grootmoederproject recent dezelfde vraag stelde, was 93 procent van deze groep plots tegen de ingreep. „We willen af van dit gebruik. Vrouwenbesnijdenis geeft aanleiding tot bloedingen en kan zelfs de dood als gevolg hebben”, verklaart Fatoumata Sabaly, een zestiger in het Senegalese dorp Kael Bessel die het onderwerp openlijk bespreekt met haar vrienden.

Het Grootmoederproject hielp op regelmatige basis vergaderingen te organiseren in een dertigtal dorpen rond Vélingara, waarbij mensen konden discussiëren over kwesties uit de lokale tradities. Bijzondere aandacht ging naar ”koyan”, het overgangsritueel waarmee vrouwelijke genitale verminking geassocieerd wordt.

Religieuze leiders, stamhoofden, lokale ambtenaren, jongeren en ouderen nemen allemaal deel aan de gesprekken. Zo kunnen ze openlijk praten over hun culturele gebruiken.

„Aangezien besnijdenis meer nadelen dan voordelen heeft, zien mensen er geleidelijk aan van af”, zegt Falilou Cissé, adviseur van Het Grootmoederproject in Vélingara. „Mensen zijn er zelf mee gestopt. We hebben het hun nooit gevraagd”, benadrukt ze.

De vergaderingen spitsen zich toe op de educatieve rol die grootmoeders in de Afrikaanse samenleving hebben, maar helpen ook het taboe doorbreken dat nog steeds rust op onderwerpen zoals vrouwbesnijdenis.

„Persoonlijk was ik voor besnijdenis, zoals vele mensen, maar de publieke discussies hebben me van gedacht doen veranderen. In onze cultuur zijn er waarden die we moeten behouden en andere die we moeten laten vallen”, gelooft Abdoulaye Baldé, imam van een moskee in Vélingara. Dankzij Baldé weten mensen rond Vélingara nu dat vrouwelijke genitale verminking geen religieuze verplichting is voor moslims. Het betrekken van opinieleiders bij de gesprekken heeft een zeer grote impact gehad op het standpunt 
van grootmoeders over besnijdenis.

Boubacar Bocoum, een Malinese consultant die vrouwelijke genitale verminking in verschillende landen heeft bestudeerd, put uit de ervaring in Vélingara de hoop dat het gebruik definitief kan verdwijnen in West-Afrika.

„Meestal gaat alle aandacht uit naar diegenen die besnijden, terwijl het eigenlijk een probleem van de hele gemeenschap is. Als slechts een deel van de gemeenschap ermee ophoudt, blijft vrouwenbesnijdenis bestaan”, meent hij.