Enkele minuten voordat de ontruiming een feit zou worden, sloeg bij H. de paniek toe. Hij pakte een hondenriem en wurgde de vrouw. Haar kat wurgde hij met een schoenveter. Pogingen ook de hond en zichzelf het leven te benemen mislukten, waarna hij zichzelf aangaf op het politiebureau.

Het Openbaar Ministerie had 16 jaar cel geëist, wegens moord. Dat de rechtbank een aanmerkelijk lagere straf heeft opgelegd, komt doordat zij niet bewezen vindt dat H. een vooropgezet plan heeft gehad zijn vriendin te doden. H. heeft telkens verklaard dat het geweld het gevolg is geweest van een opwelling. De rechter vindt doodslag bewezen.

Het door H. opgegeven motief - de verzwegen huurschuld en de ophanden zijnde ontruiming van het huis - noemt de rechtbank in het vonnis „onbegrijpelijk”. De problemen waren niet aan het slachtoffer te wijten. Daarbij heeft de Hagenaar verklaard dat zijn vriendin „alles voor hem was”. Hij had een dag vóór de fatale gebeurtenissen nog een uitstapje met haar naar Noordwijk gemaakt. Het algemene beeld van het slachtoffer was dat zij gelukkig was in haar leven met H. Het stel woonde 5 jaar samen. De vrouw had een dochter. „Gruwelijk en weerzinwekkend”, zo kwalificeerde de rechter H.’s daad.

Er is volgens de rechtbank geen reden om aan te nemen dat H. ten tijde van het misdrijf leed aan een psychische stoornis. H.’s advocaat heeft betoogd dat de man daarom niet strafbaar zou zijn, maar de rechtbank verwierp dit verweer.