Er is veel geruzie tussen specialisten in het nieuws gekomen de laatste tijd, zoals bij het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse en het VUmc in Amsterdam. Klopt het dat het aantal conflicten toeneemt?

„Mijn indruk is dat het niet zozeer zo is dat het aantal meningsverschillen toeneemt, maar het is wel makkelijker om dat met anderen te delen. Daardoor wordt het sneller bekend bij de buitenwereld. Zowel medisch specialisten, raden van bestuur van ziekenhuizen en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) zijn de afgelopen jaren transparanter gaan werken. Terecht, maar de keerzijde is dat ook ‘negatief’ nieuws sneller naar buiten komt.”

Vorige week werd bekend dat, na een fusie van twee ziekenhuizen in Zeeland, zes cardiologen onder supervisie kwamen te staan van een derde ziekenhuis. De samenwerking tussen het zestal was ondermaats. Hoe kan het dat zo’n kleine groep zich, na een fusie, niet kan schikken in een nieuwe samenwerking?

„Over de kwestie in Zeeland kan ik niets zeggen, omdat ik daar niet voldoende van op de hoogte ben. Maar in het algemeen is het zo dat fusies, in welke organisatie dan ook, een grote impact hebben, zeker als die niet de wens van die mensen was. Als een groep artsen en verpleegkundigen al meer dan tien jaar op een bepaalde wijze werkt en een voor hen goed werkende organisatie heeft opgezet, dan kan het zijn dat men dat niet gemakkelijk loslaat. Overigens praat dat het op geen enkele manier goed. Van hoogopgeleide professionals zoals medisch specialisten mag verwacht worden dat zij zich weten aan te passen.”

Hoe komt het dat het lijkt alsof medisch specialisten zich verliezen in geruzie?

„We moeten ons bedenken dat er in Nederland meer dan negentig ziekenhuizen zijn, waar ruim 20.000 medisch specialisten werken. Het aantal incidenten is dus eigenlijk nog beperkt. Maar dat neemt niet weg dat elk incident er een te veel is. Er wordt veel gevraagd van medisch specialisten. Naast een toenemende werkdruk in de reguliere patiëntenzorg wordt er een toenemend appel gedaan op organisatorische taken, het opzetten en bijhouden van kwaliteitssystemen, vele administratieve zaken en zo verder.”

Welke maatregelen zouden er getroffen moeten worden om dergelijk geruzie te voorkomen of sneller in de kiem te smoren?

„De Orde en de daarbij horende wetenschappelijke verenigingen hebben diverse manieren ontwikkeld om het kwaliteitsbeleid en de onderlinge samenwerking tussen artsen te monitoren. Er wordt de laatste jaren harder opgetreden, ook naar buiten toe, tegen leden die niet voldoen aan de gestelde normen. Gedacht kan worden Het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis, waar vanuit de vereniging het voortouw is genomen om de raden van bestuur en de IGZ in te lichten.”