Reddeloos
Al dagenlang kunnen we getuige zijn van het sterven van een bultrug. Het beest is woensdag gestrand op zandplaat de Razende Bol bij Texel. Het dier is zo’n 12 meter lang en weegt 20 ton en kan op eigen kracht niet meer de zee bereiken.
Natuurlijk zijn er reddingspogingen ondernomen. De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij en zeehondenopvang Ecomare op Texel hebben tevergeefs geprobeerd het enorme beest naar dieper water te slepen. Het net waarmee het dier tijdens vloed door een geul naar zee moest worden gesleept, knapte. Bij de hulpactie waren vijf boten en een helikopter ingezet. De helikopter zorgde voor voldoende licht. Volgens een medewerker van Ecomare is de bultrug inmiddels in een soort slaaptoestand en zou hij niets meer voelen van zijn naderende dood.
Een stervende zwaan schijnt een sierlijke verschijning te zijn. Een stervende bultrug ligt te liggen. Machteloos, naar adem happend, sloom knipperend met de ogen. Foto’s tonen de enorme omvang van het dier, maar het is vooral de kwetsbaarheid die spreekt; het gevoel oproept van mededogen, van medelijden.
Maar wat is feitelijk het verschil tussen deze bultrug en een stervende muis in een val, tussen een stervende zwaan en een vlieg die klem zit tussen twee handen, een koe in het slachthuis en een kuiken in een versnipperaar?
Mensen zijn nogal inconsequent als het om aaibaarheid gaat.