Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA donderdag bekendgemaakt. De twee satellieten, die Ebb (eb) en Flow (vloed) zijn genoemd, waren vorig jaar samen gelanceerd en kwamen rond de jaarwisseling kort na elkaar in een baan rond de maan. Een jaar lang hebben ze de zwaartekracht van de maan in kaart gebracht. Die zorgt op aarde voor de getijden, vandaar de namen.

Ebb is de eerste die vergaat, 20 seconden later gevolgd door Flow. Op het moment van neerstorten hebben ze een snelheid van meer dan 6000 kilometer per uur.

Ebb en Flow hebben op 200 kilometer van elkaar rond de maan gedraaid. Tijdens hun omlopen voelden de satellieten de aantrekkingskracht, die van plek tot plek verschilt. Toen de sondes over zware metalen vlogen, was er veel zwaartekracht. Dat zorgde ervoor dat de satellieten iets versnelden, eerst Ebb en kort erna Flow. Boven lichtere grondstoffen werden de sondes juist afgeremd, omdat er minder hard getrokken werd. Door het verschil in aantrekkingskracht werd het gat af en toe iets groter of juist iets kleiner.

Sensoren aan boord hebben de afstand tussen Ebb en Flow constant nauwkeurig bijgehouden. De meters konden een verandering van een duizendste van een millimeter al registreren. De metingen leverden een zwaartekrachtkaart op. Met de kaart in de hand kunnen wetenschappers uitrekenen welke materialen er onder het maanoppervlak zitten en hoe de maan ooit is ontstaan.