Klimaat in een spagaat
Klimaatverandering is volgens Bert Amesz geen strijd om de feiten, maar een chaotische loopgravenoorlog tussen alarmisten en ontkenners om de publieke opinie. In zijn boek ”Aan de knoppen van het klimaat” legt hij de vinger bij een aantal zwakke punten in de onderbouwing van het huidige klimaatbeleid.
Metingen moeten bijvoorbeeld altijd geïnterpreteerd worden. Zo kon het gebeuren dat de NASA het smelten van de ijskappen op Groenland en Antarctica op basis van dezelfde satellietmetingen twee keer hoger inschatte dan een andere onderzoeksgroep. Dergelijke interpretatiekwesties zorgen ervoor dat niemand exact kan weten hoe het klimaat verandert, aldus Amesz.
Een ander punt is volgens hem dat „voor iemand met een hamer alles er uitziet als een spijker”: klimaatwetenschappers grijpen elke vorm van extreem weer aan om te benadrukken dat het een gevolg is van de stijging van het CO2-gehalte in de lucht.
Amesz ontkent niet dat er sprake is van klimaatverandering, maar vraagt zich wel af of CO2 hiervan de hoofdoorzaak is. Naar zijn mening gaat de wereld naar de knoppen door onder meer „excessieve houtkap, grondwaterbemaling, overbevissing en dumping van afval.”
In een aantal hoofdstukken bespreekt de auteur hoe het klimaat werkt. Volgens hem zet de eenzijdige aandacht voor CO2 als hoofdoorzaak voor de klimaatverandering de politiek momenteel op het verkeerde been. Hoewel duidelijk is welke positie Amesz in deze discussie kiest, komt zijn benadering wel nuchter en bezonnen over.
Boekgegevens
”Aan de knoppen van het klimaat. Het hele verhaal over de opwarming van de aarde”, Bert Amesz; uitg. Fontaine Uitgevers, Hilversum, 2012; ISBN 978 9059 564 55 8; 160 blz.; € 24,95.
