Het tweemansbedrijf uit Eindhoven is al zes jaar bezig met de import en bouw van e-steps. Pas dit jaar slaat de verkoop echt goed aan. Hoe dat komt? Directeur Johan de Natris: „Alleen al het verkrijgen van goedkeuring door de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) kost maanden. Het betekent dat elk onderdeeltje van de step -van reflector tot het uiteinde van een handrem- aan strenge normen moet voldoen. En dat brengt een lange periode van testen en aanvragen met zich mee. Het zou veel makkelijker zijn om een niet-goedgekeurd model te importeren.”

Om te illustreren hoeveel tijd en energie het kost om een nieuw, goedgekeurd model op de markt en weg te brengen, houdt mededirecteur Frits de Mol een vuistdik dossier omhoog. „Allemaal certificaten, nodig voor één stepje.” De Natris: „En als je dan uiteindelijk toestemming van de RDW hebt, kost het jaren om het publiek aan het product te laten wennen. Dat lijkt nu pas echt te gaan lukken. We verwachten eind december zo’n 2000 e-steps verkocht te hebben. Dat is een verdubbeling ten opzichte van 2002.”

Dat de e-step het zo goed doet, is echter absoluut niet verbazingwekkend, betoogt De Natris. „Hij heeft zo veel positieve punten. Hij is licht (circa 25 kilo), opvouwbaar, relatief goedkoop (rond de 899 euro), milieuvriendelijk en geruisloos dankzij zijn elektromotor. En hij ziet er gewoon hip uit.”

Geen rijbewijs
Vooral vanwege het uiterlijk en de prijs slaat de e-step ook bij jongeren aan. De Natris: „De scooter en de brommer zijn duur en tegenwoordig al weer gewoon. Om je te onderscheiden van de rest is ons voertuig een uitermate geschikt middel. Bovendien heb je voor de besturing ervan geen rijbewijs en geen helm nodig, alleen een brommercertificaat (als je tussen de 16 en 18 jaar bent) en een WA-verzekering. De enige nadelen voor jongeren zijn de beperkte actieradius -de batterijen van de elektromotor houden het maar een kilometer of 20 vol-, de lage maximumsnelheid (25 km/u) en het feit dat de e-step moeilijk op te voeren is.”

Ook bedrijven zijn steeds meer in de e-step geïnteresseerd. Het ding is ideaal voor transport over het vaak grote oppervlakte van fabrieken, ziekenhuizen en luchthavens.

Een groep waarvan je misschien niet zou verwachten dat ze in de e-step is geïnteresseerd, bestaat uit mensen met een aandoening waardoor ze niet kunnen of mogen autorijden, en gehandicapten. De Natris: „Natuurlijk kunnen zij ook een scootmobiel aanschaffen. Velen willen dat echter niet, omdat ze dan direct bekendstaan als mensen met een handicap. We kennen iemand met een ernstige longaandoening die daarom per se geen scootmobiel wilde. Toen hij met onze step in aanraking kwam, was hij lyrisch. Een uitkomst, noemde hij hem.”

Erg wrang in dat verband is het feit dat er op een scootmobiel van duizenden euro’s heel wat subsidie zit, terwijl kopers van een e-step niet voor vergoeding in aanmerking komen. De Natris: „De man over wie ik het net had, heeft ons voertuig dan ook uit eigen zak moeten betalen. In Italië is de situatie heel anders. Daar krijgen kopers tot 400 euro subsidie.”

Acceleratie
Drie modellen heeft het Eindhovense bedrijf in de aanbieding: de Glider 735, de Glider 737 en de Glider 935 (in Nederland bekend onder de naam Sparta Switch). In prijs variëren ze van ongeveer 699 tot 999 euro. Uiterlijk zijn de verschillen miniem: dikke of dunne bandjes, wel of geen bagagedrager, brede of smalle stuurstang en treeplank. De maximumsnelheid ligt bij ieder model rond de 25 kilometer per uur. De acceleratie verschilt wel sterk. De 735 en 737 trekken behoorlijk snel op. Wanneer je de knop op het stuur helemaal ronddraait, stuiter je bijna op het achterwiel weg.

De 735 wordt verkocht via Wehkamp, V & D en sommige rijwielhandels, de andere twee zijn bijna alleen bij de fietsenmaker te krijgen. Op de site van Glider International zijn de verkoopadressen te vinden. Het Eindhovense bedrijf verkoopt ze niet zelf.

Oplader
Natuurlijk hebben Frits en Johan voor nieuwsgierige mensen wel een paar exemplaren klaarstaan. Met name van het pas goedgekeurde model 737, want dat is de nieuwe lijn en die wil het duo onder de aandacht brengen. Het is even wennen aan de goede wendbaarheid en de acceleratie en het duurt een tijdje voor je het juiste evenwichtsgevoel hebt. Je wordt tijdens het rijden niet gehinderd door stank of herrie van je transportmiddel. Het enige wat je hoort is een licht gezoem van de motor en getjilp van de vogels. De e-step trekt tijdens de proefrit aardig wat bekijks.

Helaas kan de tocht niet al te lang duren. Het lampje dat aangeeft hoe leeg de batterijen zijn, waarschuwt al. Hoewel de oplader aanwezig blijkt, is de kans klein dat er in de berm een stopcontact verborgen is. Toch maar teruggaan dan.