Tegelijk is het onbegrijpelijk dat ander nieuws over geweld en doodslag nauwelijks aandacht krijgt. Gewoon omdat de samenleving eraan gewend is geraakt, of omdat het weinig relevant wordt geacht. Er zijn op deze wereld schokkende gebeurtenissen die kennelijk voor veel mensen ver van hun bed zijn.

Soms is dat letterlijk zo, maar daarom zijn ze nog wel aangrijpend. Een voorbeeld daarvan is de dood van zeven kerkleiders in het noorden van Nigeria. Eind vorige week vermoordden moslimextremisten de zeven mannen in koelen bloede. De geestelijken weigerden hun geloof af te zweren en de islamitische geloofsbelijdenis uit te spreken. Daarom werden ze in hun eigen huis doodgeschoten.

De zevenvoudige moord was het werk van de islamitische terreurgroep Boko Haram. De organisatie heeft zich tot doel gesteld Nigeria van christenen te ontdoen. Het Afrikaanse land moet een moslimstaat worden.

De slachting van vorige week past in een lange reeks aanslagen. In totaal zijn er dit jaar al 68 kerkleiders door Boko Haram vermoord. Met het liquideren van voorgangers wil de terreurgroep de kerkelijke structuur desintegreren. Door bomaanslagen op kerken te plegen, proberen de moslim-extremisten zo veel mogelijk chaos te creëren. En daar slagen ze inmiddels goed in: de angst zit diep.

Het is onthutsend dat deze stelselmatige terreur in het Afrikaanse land nauwelijks de aandacht krijgt van de grote media. Natuurlijk heeft een geval van doodslag dicht bij huis meer impact dan een moordpartij duizenden kilometers verderop.

Toch lijkt er sprake van selectieve verontwaardiging, zowel in Nederland als in de wereld. Tot nu toe kan Boko Haram tamelijk ongestoord terreur uitoefenen. Van massale protesten of andere, bijvoorbeeld politieke, maatregelen is nauwelijks sprake. Het lijkt erop dat men gewend is geraakt aan het moslimgeweld in Nigeria.

Natuurlijk spelen ook andere, vooral economische, motieven een rol. Nigeria is een van de snelst groeiende economieën in Afrika. Met name op gebied van de olie-industrie maakt het land een groeispurt door. Tegen die achtergrond willen westerse landen de Nigeriaanse regering niet al te kritisch benaderen. Blijkbaar gaat geldelijk gewin voor geloofsvrijheid.

Schrijnend is ook dat de media nogal selectief zijn in hun aandacht voor de situatie in Nigeria. Regelmatig verschijnen er verhalen over de uitbuiting van mens en milieu door de grote oliemaatschappij. En terecht dat daar aandacht voor is. Maar waarom is er dan niet tegelijkertijd aandacht voor de angst die moslims zaaien onder christenen? Het gaat hier om fundamentele mensenrechten. Of boeit het mensen niet (meer) dat elders op de wereld burgers om hun geloof worden gedood?