Dat zei G. van Veldhuisen, pastoraal werker voor de Gereformeerde Gemeenten in de particuliere synode Zuid, zaterdag. Hij hield een lezing tijdens de landelijke dag van de reformatorische vereniging voor familieleden van psychisch zieken ”Een handreiking” in Gouda.

Van Veldhuisen bezoekt zelf enkele dagen per week psychisch zieken in ziekenhuizen. Enkele jaren geleden verrichtte hij vanuit de Christelijke Hogeschool Ede een onderzoek naar pastoraal werk door de kerken.

Volgens hem hebben de familieleden van psychisch zieken een buitengewoon zware taak. „Een innerlijke bewogenheid is het belangrijkste, naar het voorbeeld van de Heere Jezus, Die met innerlijke ontferming bewogen was. Hij heeft de zwaarste last alleen gedragen”, aldus de pastoraal werker.

Een andere voorwaarde om de psychische zieke terzijde te staan is de bereidheid om te luisteren. „Ook als de gevoelige en soms achterdochtige zieke hulp afwijst. Het is zoeken naar de juiste toon op het juiste moment.”

Ten slotte zijn nabijheid en trouw eveneens onmisbaar. „Draagt elkanders lasten”, aldus Van Veldhuisen, die verwees naar de wederkomst van Christus. „In zoverre gij dit aan een van Mijn minste broeders hebt gedaan, hebt gij het Mij gedaan, staat er in Mattheüs.”

Hij spoorde de aanwezigen aan om wel goed rekening te houden met de balans tussen draagkracht en draaglast. „Door verwachtingen van de omgeving en ingrijpende voorvallen kan die gemakkelijk uit het evenwicht raken.”

Van Veldhuisen, zelf in deeltijd docent aan het Calvijn College, waarschuwde in zijn betoog ook meerdere malen voor pestgedrag. „Ik heb gezien dat dit ernstige en langdurige gevolgen voor de psyche kan hebben.”