Uit een op maandag gepubliceerd rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau blijkt dat de sociale status van krachtwijken, ook wel Vogelaarwijken genoemd, licht vooruit is gegaan, maar nog altijd laag is. „Het is een kwestie van de lange adem, dat wisten we van tevoren. We zijn er nog lang niet, want de gestapelde problematiek in de wijken los je niet zomaar op. Maar we zien dat het op een aantal punten beter gaat, al is die verbetering kwetsbaar”, legt De Gast uit.

Utrecht heeft tien wijken, waarvan er vier als krachtwijk zijn aangemerkt: Overvecht, Kanaleneiland, Ondiep en Zuilen Oost. Hoograven werd daar door de gemeente aan toegevoegd, maar daar gaat het inmiddels zo goed, dat die wijk krachtwijk af is. In de andere vier wijken houden wijkmanagers en hun team de problemen in de gaten en plannen de aanpak ervan. „Het gaat echt om maatwerk, omdat ook de problemen verschillen.”

Toch zitten er ook veel overeenkomsten in de aanpak, omdat de kern overal hetzelfde is. Wonen, werken, gezondheid, onderwijs en leefbaarheid, het moet overal aangepakt worden. Maar met de bezuinigingen van de komende tijd wordt dat lastiger, vreest De Gast. „Den Haag kan niet anders. Maar de consequenties zullen groot zijn.”

Zo doet de gemeente haar uiterste best om de bevolking in de krachtwijken te mengen, maar nu bouwprojecten stilliggen, wordt dat een lastige opgave. Bovendien bestaat de zorg dat er meer kwetsbare, hulpbehoevende bewoners met bijvoorbeeld schulden in de wijk zullen komen wonen. „We boeken resultaat, maar de problematiek blijkt hardnekkig. We zullen nu met minder middelen de vooruitgang op zijn minst moeten behouden en liefst nog verder werken. De landelijke plannen vormen een nieuwe uitdaging”, aldus De Gast.

„We moeten het budget dat we hebben richten op waar het nodig is”, aldus De Gast. Vandaar dat de aanpak steeds specifieker wordt, soms tot op één gebied met een paar flats gericht en niet meer wijkbreed. „Die gebiedsaanpak zal nodig blijven. Tegelijk verliest de term krachtwijk haar waarde. Bewoners hebben niet veel aan die term, wel aan de aanpak.”