Het meest in het oog springen de paginagrote artikelen waarin senioren aan het woord komen, het fenomeen ouderenraad wordt belicht en een computercursus aandacht krijgt. De achterpagina is gereserveerd voor puzzels en enkele advertenties.

Carry Luttmer (1919) bijt de spits af. Ze verhaalt van de donkere ogen van haar overleden man die ooit een vonk deden overspringen en van haar speciaalzaak in babyartikelen. Een aardige anekdote vormt de passage over de indicatiecommissie van een verzorgingshuis. De leden van deze commissie vroegen Luttmer eens of ze iets van de vloer kon oprapen. „Dat deed ik en prompt werd mijn aanvraag afgewezen.”

Het verhaal van Margaret Spencer (1931) krijgt een vervolg, belooft de redacteur in haar bijdrage over deze Engelse weduwe. Emigreert ze naar Nederland om vaker bij haar enige zoon en zijn familie te kunnen zijn en een beroep te kunnen doen op de zorg van deze familie of blijft ze in Engeland? „Spannende vragen. We blijven Margaret volgen en houden u op de hoogte in de komende edities.”

De nieuwe seniorenkrant is bedacht door Onno de Rechteren (53) en Bram Hügel (56). Het tweetal roeit met dit initiatief tegen de stroom op in een markt die het moeilijk heeft. „We willen een spreekbuis van ouderen zijn en hun een platform met een vriendelijk gezicht bieden”, vertelt Hügel. „Er lopen mensen rond met zo’n prachtig levensverhaal. Een tipje van de sluier oplichten is soms al voldoende om een kort en krachtig verhaal neer te kunnen zetten.” Het plan oogstte bijval. De initiatiefnemers kregen vanuit de doelgroep het verzoek om vooral positieve verhalen te schrijven. Hügel: „Daar bestaat grote behoefte aan, ouderen zijn al het slechte nieuws moe.”

Aandacht voor levensbeschouwing ontbreekt in het eerste nummer. „Wij willen niemand iets opleggen en er voor iedereen zijn. Iemand die vanuit zijn geloofsovertuiging een positief verhaal te vertellen heeft, is overigens van harte welkom.”

Van het eerste nummer van De Memo zijn in augustus 20.000 exemplaren verspreid in woon- en zorginstellingen, wijkposten en bibliotheken in heel Groningen. Dat leverde positieve reacties op. Desondanks verscheen er geen tweede editie van het beoogde maandblad. Een teleurgestelde Hügel meldt dat adverteerders vandaag de dag niet staan te springen om in een nieuw medium te adverteren. Toch leggen de initiatiefnemers het hoofd nog niet in de schoot: „We willen in elk geval een kerstnummer uitbrengen en kijken daarna wat we volgend jaar doen.”

www.de-memo.nl voor de onlineversie van de krant.