Wel mens, sta eens een ogenblikje stil en bekijk uzelf eens van binnen. U zegt voor Christus te zijn, maar voert de wereld niet heerschappij over u? Heeft u niet meer vermaak in de wereld dan in God? Voelt u zich niet geruster wanneer het in de wereld naar uw zin gaat dan wanneer u in een afgezonderde plaats gaat om te bidden, met heilige overdenkingen?Er is geen zekerder bewijs van een onbekeerde staat dan de dingen van de wereld te hebben tot ons hoogste goed. Heb de wereld niet lief, vermaant de apostel Johannes. Bij de ware bekeerden heeft Christus de oppermacht. Hoe dierbaar is Zijn Naam, hoe kostelijk Zijn reuk. Menseneer is maar lucht en lachen is maar onzinnigheid. Voor een bekeerde is het zoeter te kunnen zeggen: Christus is mijn, dan dat hij zou kunnen zeggen: Dit of dat koninkrijk is mijn.

O ja, een ware bekeerde wendt zich af van eigen gerechtigheid. Voor de bekering zoekt een mens zichzelf te bedekken met zijn eigen vijgenbladeren en zich gezond te likken met zijn eigen plichten. Ja, hij zet zijn eigen gerechtigheid op en rekent zichzelf rijk omdat hij Gods gerechtigheid niet kent. Zo zoekt hij zijn eigen gerechtigheid op te richten. Maar een bekeerde werpt die vuile vodden weg en acht zijn eigengerechtigheid niet meer waard dan een maandstondig kleed, dat hij met verachting wegwerpt.

Joseph Alleine, predikant te Taunton (Een alarm voor onbekeerde zondaren, 1735)