„Wij verwachten een echte oplossing, geen snelle oplossing”, zei Lagarde over de positie van het IMF. Volgens haar hebben alle betrokkenen rond de Griekse noodsteun „dezelfde doelen en zorgen” ten aanzien van de economische stabiliteit van het noodlijdende land.

Eerder deze week bleek er onenigheid te bestaan tussen het IMF en de eurolanden over het tempo waarin de Griekse schuldenberg tot houdbare proporties moet worden teruggebracht. De eurolanden zouden overwegen de Grieken 2 jaar extra de tijd te geven. Het IMF wil vasthouden aan het oorspronkelijke doel dat de Griekse schuld in 2020 moet zijn gedaald tot 120 procent van het bruto binnenlands product (bbp).

Dat doel lijkt door alle economische problemen van Griekenland alleen haalbaar als de eurolanden en de Europese Centrale Bank een groot deel van hun vorderingen op Griekenland afschrijven. Daar zien zij echter niets in.

Volgens econoom Nick Kounis van ABN Amro heeft de discussie over het halen van de schulddoelen in 2020 of 2022 weinig zin. „Het is als een discussie over de vraag of San Marino het WK voetbal in 2014 of in 2018 zal winnen. Het is duidelijk dat Griekenland nog een significante schuldverlichting nodig heeft.”