De FARC is een van de oudste guerrillabewegingen in Zuid-Amerika. De beweging werd halverwege de jaren 60 opgericht door marxistische boeren. De FARC ontwikkelde zich later tot een criminele en terroristische organisatie die van de bevolking is vervreemd door drugshandel, wreedheden, ontvoeringen en het ronselen van kindsoldaten. De dood van een reeks vooraanstaande figuren van de FARC zoals Guillermo León Sánez Vargas (1948-2011), bijgenaamd Alfonso Cano, heeft de beweging de laatste jaren verzwakt.

Een deel van de guerrillabeweging wil volgens waarnemers nu weg uit de jungle en de regering hoopt dat ze hun wapens eindelijk neerleggen. De Colombiaanse president Juan Manuel Santos rekent erop dat hij nu een andere FARC tegenover zich heeft dan zijn voorganger Andrés Pastrana in het vredesproces van de jaren 1998-2002. Pastrana werd toen voor de gek gehouden door de FARC die het vredesproces misbruikte. De beweging werd toen nog aangevoerd door een van de belangrijkste stichters, Pedro Antonio Marín Marín, ‘nom de guerre’: Manuel Marulanda Vélez (1930-2008).

Het is nog onduidelijk in hoeverre de huidige leider Rodrigo Londoño Echeverri, bij de FARC Timoleón Jiménez of Timochenko geheten, het gezag heeft alle strijders mee te krijgen bij eventuele afspraken met de regering. De dood van commandant Alfonso Cano in november 2011 heeft volgens sommige waarnemers in Colombiaanse media de beweging niet alleen verzwakt maar ook verdeeld. De onderhandelingen zijn in de Cubaanse hoofdstad Havana. In de FARC-delegatie is vanwege haar talenkennis de Nederlandse Tanja Nijmeijer opgenomen, die 10 jaar geleden tot de reeds tanende FARC toetrad.