Promovendus Crebas: Polarisatie rond islam onnodig
TILBURG – Het hectische debat dat de achterliggende jaren over moslims in Nederland is gevoerd, zou een stuk minder gepolariseerd zijn geweest als de regering een kundige woordvoerder had gehad.
Dat is de conclusie van promovendus Hans Crebas. Hij deed onderzoek naar de respons van de overheid op de maatschappelijke polarisatie rondom moslims tussen 2001 en 2010, en promoveerde maandag aan de universiteit van Tilburg.
Het feit dat het islamdebat in Nederland de laatste jaren sterk gepolariseerd is, lijkt eraan bij te hebben gedragen dat moslims hun religie juist in sterkere mate zijn gaan benadrukken, zoals blijkt uit het vandaag gepubliceerde SCP-rapport ”Moslim in Nederland”.
Die polarisatie was echter prima te voorkomen geweest, stelt Crebas, die onder meer zeventien jaar werkte als regionaal coördinator van VluchtelingenWerk Nederland.
Volgens hem was de onderstroom van de Nederlandse samenleving stabieler „dan uit de woelingen aan de oppervlakte is af te leiden.”
Het ontbrak de regering echter aan een woordvoerder die het verbindende verhaal overbracht aan de samenleving, aldus de promovendus.
Crebas studeerde researchpsychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en ontwikkelde een toetsingskader waarmee onder andere de stabiliteit van het land is te meten.
Die stabiliteit meet hij aan waarden als de democratische rechtsstaat, de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen, sociaaleconomische ontwikkeling en de internationale rechtsorde.
Aan die criteria ontbrak het in het vorige decennium niet, constateert Crebas. Samen zorgden de waarden voor een „verbindend verhaal”, dat hielp om binnenlandse vrede en veiligheid te waarborgen.
Crebas concludeert dat ondanks een hectisch opinieklimaat, vijf regeringen en de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, er een relatieve vrede heerste in Nederland in het eerste decennium van de 21e eeuw.
Het grootste probleem was volgens zijn onderzoek dat de overheid niet over een centrale woordvoerder beschikte die het „verbindende verhaal” kon overbrengen aan media, publiek en parlement.
Daardoor kregen populistisch georiënteerde partijen, zoals de LPF en later de PVV, volgens Crebas alle ruimte om de toon in het debat rondom immigratie, integratie en islam te bepalen.