Rondom de boerderij aan de Woenderskamp in Lent is het een en al blubber. Hier en daar is het lastig lopen over de natte kleigrond. Rondom het monumentale pand uit 1850 heerst bedrijvigheid. Medewerkers van een bedrijf uit Waddinxveen vijzelen de boerderij computer­gestuurd millimeter voor millimeter op, totdat onder het bouwwerk een voertuig met tachtig wielen kan worden gereden.

Aan de verhuizing van de boerderij gaat een lange geschiedenis vooraf. Onder andere plannen van de gemeente Nijmegen voor de bouw van kantoren en winkels en de aanleg van de oprit voor een nieuwe Waalbrug zorgden ervoor dat de woonboerderij moest verdwijnen.

Toen de bouwplannen door de economische crisis werden afgeblazen, bleef het probleem van de vierbaans oprit. De bewoners, Margot Ribberink, haar man Servaas van Elteren en hun twee dochters, zouden de auto’s in de toekomst op hooguit enkele tientallen meters langs zich heen zien razen. Ribberink: „De afgelopen twee jaar hebben we veel herrie gehad van de aanleg van de brug en de oprit. Laat staan als er de hele dag auto’s gaan rijden.”

Er waren twee opties voor 
de boerderij: afbreken of verplaatsen. Het werd het laatste. Het echtpaar had de afgelopen vijftien jaar veel aan de boer­derij gerestaureerd en was gehecht aan het pand.

De afgelopen maanden is aan de woonboerderij veel gebeurd. „Beneden is alles gesloopt. Ook de vloeren zijn eruit gehaald. Alleen de muren zijn blijven staan.” In die tijd woonde het gezin op de bovenverdieping, waarbij de badkamer als keuken werd gebruikt. Onder het huis werd een 30 centimeter dikke betonnen plaat aangebracht. „Die fungeert als het ware als een dienblad waarop het huis wordt vervoerd.”

Gisteren werden de laatste leidingen afgekoppeld. Daardoor konden de bewoners de afgelopen nacht niet in hun eigen huis blijven. Op de bovenverdieping mochten wel alle spullen blijven staan.

Lange tijd dacht Ribberink dat de verhuizing haar niet veel zou doen. „De afgelopen dagen is dat wel anders geworden. We verlaten de plek waar onze kinderen opgroeiden. Het is een echte verhuizing. We krijgen een nieuwe straat, een andere postcode, nieuwe buren, maar het is toch ons eigen huis.”

De 360 ton wegende boerderij werd vanmorgen met een snelheid van 200 meter per uur verplaatst. Daarbij kruiste de woning onder andere de in aanleg zijnde oprit van de Waalbrug en reed hij door akkerland waar links en rechts de mais nog niet was geoogst.

De afgelopen maanden waren op de nieuwe locatie de fundering en de kelder al gebouwd. De kelder was aan één kant open, zodat vandaag het voertuig naar binnen kon rijden. Daarna zakte de woning op de randen van de kelder en kon het voertuig weer naar buiten rijden. De komende tijd wordt de woning afgewerkt en ver­huizen ook de twaalf fruitbomen van de oude naar de nieuwe locatie.

Henk van Haaren is een van de toeschouwers langs de kant. Hij werd in 1951 in de boerderij geboren en vertrok er in 1978. „Mijn vader heeft hier 89 jaar gewoond. Daarna heeft hij tot zijn overlijden anderhalf jaar in een aanleunwoning gezeten.” De verplaatsing van de boerderij bezorgt Van Haaren naar eigen zeggen kriebels in de buik. „Ik ben hier groot geworden. Hier liggen mijn roots.”