De Utrechtse serieverkrachter hield de gemoederen de afgelopen jaren flink bezig. In het groene gebied tussen Utrecht, De Bilt en Bunnik verkrachtte hij tussen 1995 en 2001 zeven vrouwen en deed hij 11 pogingen daartoe. In 1995 en 1996 was hij het meest actief. Hij had het vooral gemunt op vrouwen die alleen in het gebied fietsten. Uit onderzoek is gebleken dat het steeds om dezelfde man ging.

De kans dat er verwanten van de verkrachter in de databank zitten, is klein, aldus het OM, omdat de genetische profielen van maar 150.000 personen erin zitten. Desondanks willen politie en OM de kans benutten. Het DNA-verwantschapsonderzoek mag sinds 1 april van dit jaar worden ingezet in strafzaken.

Het onderzoek vindt plaats in de databank van het NFI; het gaat niet om grootschalig DNA-onderzoek onder de bevolking, zoals momenteel in de zaak rond de vermoorde Marianne Vaatstra gebeurt. In dat onderzoek zijn ruim 8000 mannen gevraagd wangslijm af te staan.

In de loop der tijd zijn diverse mannen als verdachte verkrachter in beeld geweest, maar steeds bleek het niet om de dader te gaan. Tot een grootschalig DNA-onderzoek onder mannen in en rond het gebied van de aanrandingen en verkrachtingen is het nooit gekomen.

Als in de databank DNA-profielen worden gevonden die gedeeltelijk overeenkomen met dat van de serieverkrachter, moet de recherche vervolgens nog onderzoek doen om namen uit te sluiten of de dader op te sporen.