Een meerderheid van de Senaat dreigde tegen beide wetten te stemmen omdat deze de boeren te veel zouden duperen. Pronk is het daar niet mee eens. Hij vindt dat een goed evenwicht tussen landbouw en natuur is gevonden.

Maar om te voorkomen dat de wetten zouden stranden in de Eerste Kamer stelde de PvdA-bewindsman voor provincies bij de uitwerking van de ammoniakwet de ruimte te geven boerenbedrijven in sommige gevallen te sparen. Dat betekent dat enkele boerderijen bij heel kleine natuurgebieden en bij gebieden die het minst gevoelig zijn voor ammoniakuitstoot kunnen blijven bestaan. Maar als provincies daarvoor kiezen, moeten ze er wel voor zorgen dat dit niet ten koste gaat van het totale aantal hectares natuurgebied. Dus als ze ergens iets weghalen, moeten ze het er elders weer bij zoeken.

Pronk toonde zich verder bereid de stankwet aan te houden en met een nieuwe, gewijzigde wet te komen als de Senaat dit wil. Voorwaarde is dan wel dat de Eerste Kamer voor de ammoniakwet stemt en ook voor de reconstructiewet die provincies het recht geeft veehouderijen uit bepaalde gebieden te verplaatsen.

De VVD en het CDA wilden na afloop van de eerste termijn nog niet zeggen of ze akkoord gaan met de handreiking van Pronk. Ze willen eerst met hun eigen fracties overleggen, zeiden ze.

De stank- en de ammoniakwet zijn ingrijpend voor de landbouwsector, want ze regelen een uitbreidingsverbod voor boerderijen in de buurt van natuur en een vermindering van de stankoverlast. Concreet betekent dit dat veel boeren zich genoodzaakt zien te stoppen met hun bedrijf.

Vooral VVD en CDA vinden dat het kabinet op een aantal punten veel te ver gaat. Zo wil het kabinet niet alleen de zeer kwetsbare natuurgebieden beschermen tegen ammoniakuitstoot, maar ook de kwetsbare gebieden. VVD en CDA vinden dat dat resulteert in een veel te omvangrijk gebied. Minister Brinkhorst benadrukte dat het belangrijk is dat de wetten worden aangenomen, omdat anders de vernieuwing van het platteland kan vertragen.