Stek groeide tijdens de arbeidsonrust in Oost-Groningen in de jaren 70 uit tot een van de communistische voormannen. Met hem voorop haalde de CPN tijdens de verkiezingen van 1970 8 zetels in de Provinciale Staten van Groningen. Stek werd de eerste communistische gedeputeerde in Nederland en hield dat twee termijnen vol, tot 1978.

Ook in de jaren 80 bleven de communisten in veel gemeenten in Oost-Groningen een prominente rol spelen. Zo werd Hanneke Jagersma in 1982 de eerste communistische burgemeester van Nederland. Dat was in Beerta, waar Stek toen wethouder was. Hij zei toen: „Eerst mochten communisten niet eens een paspoort hebben, nu worden ze burgemeester.”

Toen de CPN in 1991 opging in GroenLinks, keerden veel Groningse communisten zich af. Zij vonden dat het communistische geluid te weinig doorklonk in het nieuwe partijprogramma. Dat gold ook voor Stek, die een jaar later mede het initiatief nam voor de Nieuwe Communistische Partij Nederland. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 zorgde hij in de gemeente Reiderland voor een daverende verrassing door ruim 50 procent van de stemmen binnen te halen. De NCPN kreeg 7 van de 13 zetels, een absolute meerderheid. Stek werd wethouder van het laatste communistische bolwerk van Nederland.

Na de eeuwwisseling haakte de kiezer in rap tempo af. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2009 haalde de NCPN in Oldambt, waarin Reiderland na de gemeentelijke herindeling was opgegaan, nog maar 2,3 procent van de stemmen: nul zetels.