Waterschap Rivierenland maakte donderdag bekend dat onderzoeksbureau Arcadis heeft ontdekt dat zanduitspoeling onder de dijken, het zogeheten piping, een veel groter risico voor de stabiliteit vormt dan waterdeskundigen tot nu toe aannamen. Bij hoogwater kan piping er voor zorgen dat een instabiele dijk door de druk van het rivierwater wegspoelt. Op een flink aantal plekken zijn op korte termijn maatregelen nodig, aldus de waterschappen.

Sinds de dreigende dijkdoorbraken in 1995 zijn tal van maatregelen genomen om alle dijken langs de grote rivieren op te hogen en te versterken. Desondanks hadden de schappen langs Maas, Rijn, Waal en IJssel de indruk dat piping bij hoogwater een risico bleef. Uit het onderzoek van Arcadis is nu gebleken dat vooral in de gebieden waar de rivierdijken op zandgrond zijn gebouwd meer piping plaatsheeft dan werd aangenomen. De rivierdijken zijn daar minder sterk dan gedacht. In het westen van het land staan de dijken op vrijwel ondoordringbare kleigrond en is er veel minder risico, aldus de schappen.

Er zijn verschillende oplossingen om piping te voorkomen. Ondoordringbare damwanden aanbrengen of steunbermen bouwen zijn enkele mogelijkheden. „Maar er loopt ook een experiment met zogenoemd geotextiel, een doek dat water doorlaat en zand tegenhoudt. In ons proeflab zijn daar veelbelovende resultaten mee geboekt. We gaan binnenkort een praktijkproef doen bij een dijkvak ter hoogte van de waar de Rijn Lek wordt. Als dat goed uitpakt, zullen de kosten van dit probleem flink dalen”, zei een woordvoerder van de schappen.

Nader onderzoek moet uitwijzen welke dijkvakken het eerst moeten worden aangepakt en hoe. De schappen denken daarvoor nog enkele maanden nodig te hebben. „Alle dijken zijn veilig genoeg om hoogwater in de komende winterperiode te doorstaan, maar we moeten extra goed opletten”, aldus de schappen.