Diddy Bouwsma, (71), voormalig leerkracht aan de Gereformeerde Lagere School van Rouveen en nu woonachtig in Zwolle, schreef een boekje over haar belevenissen in het dorp en op school.

”Rouveense verhalen” is bestemd voor de leerlingen die bij juffrouw Bouwsma in de klas zaten in de periode 1960-1963 en voor de meisjes van de Kleine Meisjesvereniging Zoekt Christus in uw Jeugd. „De Rouveense tijd is me altijd bijgebleven.”

Een paar jaar geleden vond Bouwsma foto’s in een doos. Plaatjes van vroeger, van Rouveen. Ze volgde verschillende schrijfcursussen. Aan de hand van deze foto’s schreef ze stukjes. Als vanzelf vormde zich een boek. Op 27 oktober presenteert ze haar Rouveense verhalen op een middag die gehouden wordt in de Veldschuur Bid en Werk, aanvang 14.00 uur. Voor een tientje kunnen de oud-leerlingen deze terugblik op het verleden aanschaffen.

„Het is gek, maar tot lang na mijn trouwen heb ik gedroomd over Rouveen, dat ik als 19-jarig meisje uit Kampen solliciteerde bij meester Geerds. Ik heb me vaak afgevraagd wat er zo bleef trekken dat ik er tot in mijn dromen toe met deze tijd bezig bleef”, zegt ”juffrouw Bouw­sma”. Als ze over Rouveen en over haar leerlingen praat, gaan haar ogen glimmen. „Ik hou zo veel van kinderen.”

Het is wonderlijk als je bedenkt dat Bouwsma maar drie jaar lesgaf in Rouveen. Ze werkte daarna in Utrecht en ook was ze twintig jaar docente godsdienst en Engels op het Greijdanus College. „Als ik nu terugdenk, zie ik mezelf fietsen. Ik zie de boerderijen liggen, hoor de melkbussen rammelen, het gekwetter van vogels. Als vanzelf ging ik lofliederen zingen: „Heer, onze Heer, hoe heerlijk is Uw naam.””

In het boekje beschrijft Bouwsma anekdotes, grappige en minder leuke zaken. Als de leerlingen in de eerste klas komen, moet juffrouw Bouwsma goed uitleggen hoe alles werkt. Veel kinderen vinden het toilet maar gek. „Tijdens het speelkwartier komt een ijlbode binnenstormen. „Juffrouw, Kloasien pist op het schoolplein.””

Niet alles was leuk. In de hechte gemeenschap van toen waren sommige dingen not done. Als ze terugkomt van een vakantie op Ameland wordt ze achtervolgd door knapen die haar met modder in het gezicht gooien. „Hierzo, riepen ze, die vrome juffrouw; giet in de vakantie naar het goddelooste eiland dat er bestiet en loopt daar in een korte broek.”

Een toneelstukje over een zendingsverhaal ging bijna niet door „Het giet al te veul op een opvoering lieken”, zei een vader. „En dat bint we hier niet gewoon.”

Oud-leerlingen die op zaterdag 27 oktober aanwezig willen zijn en een boek willen kopen, kunnen zich aanmelden via diddyblok@hetnet.nl