„‘Groen’ heeft een fantastisch hoogtepunt gehad, maar is over zijn cyclus heen. Dat zie je ook aan het beleid en aan natuur- en milieugroepen, die hebben met een snel afkalvend ledenbestand en dalende inkomsten te maken, aldus Van Schendelen.

De andere helft van de partijnaam, Links, heeft veel concurrentie van andere partijen. ,Ze moeten herstellen. En het is de vraag of de combinatie van groen en links wel zo verstandig is. Dan moet je jezelf opnieuw uitvinden”, zegt de hoogleraar, die denkt dat de partij het best aansluiting zou kunnen zoeken bij de delen van de VVD en CDA die ook ‘op groen zitten’.

Over de gang van zaken de afgelopen weken is Van Schendelen duidelijk: net zoals anderen spreekt hij van amateurisme. Hoewel de crisis bij GroenLinks niet uniek is, noemt hij het een vrij uitzonderlijk verschijnsel. „Meestal is het management zodanig dat het de angels al in een vroeg stadium herkent.” Het bestuur is volgens hem dan ook terecht afgetreden. „Het heeft zelf de zaken niet onder controle gehad en was deels zelf de oorzaak van de problemen.”

Zo was er het ‘gedoe’ rond Tofik Dibi en het besluit over de Afghanistan-missie en later het Lenteakkoord. „Het bestuur had aan nazorg moeten doen. De partij heeft nog steeds verschillende bloedgroepen, dat bleek ook bij de missie, waar het pacifistische deel tegen was. Het bestuur had oplossingen moeten zoeken voor degenen die er manifeste bezwaren tegen hadden.” Het bestuur was volgens Van Schendelen ook nogal formalistisch: „Wij zijn aan de macht, wij beslissen.”

Amateurisme is volgens hem geen verwijt: „We moeten ons wel realiseren dat de democratie gedragen wordt door liefhebbers, het deftige woord voor amateurs. Dat doen ze naar vermogen en met goede bedoelingen, daar hoeven we niet over te twijfelen.”

Op korte termijn moet GroenLinks eerst gaan bespreken wat er fout is gegaan, denkt Van Schendelen. „En dan moet je elkaar respecteren, ook al ben je boos op elkaar. Je moet begrip tonen. Daar kan je minimaal een jaar voor uittrekken. En ze moeten zo snel mogelijk vooruit gaan blikken naar de ontwikkelingen in het politieke landschap, ook in de Europese landen die met ons te vergelijken zijn en waar groene en linkse partijen in de verdrukking zijn geraakt.”