Vogeltrek
Ze worden door de meeste menselijke passanten nauwelijks opgemerkt, groepjes ooievaars (bovenste foto) en lepelaars (onder) in weilanden en plassen. Alsof het niks is wat ze gaan presteren: een trektocht richting West-Afrika.
„Gaan we, of wachten we nog even?” lijken ze te denken. Uiteraard is het moment dat ze het luchtruim kiezen meer een kwestie van instinct. Zo zou een temperatuursdaling zomaar als startschot kunnen dienen, waarbij het dan zaak is dat de dieren goed zijn opgevet, want zo’n reis vreet energie.
Om onderweg zo veel mogelijk brandstof te besparen maken ooievaars slim gebruik van opwaartse luchtstromen –thermiek– waarbij ze al rondjes draaiend tot grote hoogte opstijgen, om vervolgens in glijvlucht af te dalen, op die manier vele tientallen kilometers overbruggend.
Wie dus naar boven tuurt zou daar zomaar zo’n witte gestalte kunnen zien cirkelen.
Een beetje meer respect verdienen ze, deze acrobaten van de lucht.