Oud-minister Klink (CDA) van Volksgezondheid zei dat vrijdagmiddag in Ede tijdens het elfde Nationaal Gerontologiecongres. „Als mensen dan toch voor een behandeling kiezen, moet die beschikbaar zijn, tenzij ze medisch volstrekt zinloos is”, voegde hij eraan toe.

Klink, tegenwoordig hoogleraar zorg, arbeid en politieke sturing aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, sprak over solidariteit tussen generaties als beleidsdoel. „Toen ik eind 1999 directeur van het wetenschappelijk bureau van het CDA werd, maakte iedereen zich zorgen over de betaalbaarheid van de zorg in de toekomst. Ik vond de vraag of we in de toekomst voldoende personeel in de zorg zouden hebben, echter urgenter.”

De situatie is sindsdien niet verbeterd. „Tot 2025 zijn er 470.000 nieuwe arbeidskrachten in de zorg nodig. Er worden er echter slechts 20.000 verwacht.”

De vraag moet daarom volgens Klink gesteld worden of alle zorg die nu wordt verleend noodzakelijk is. „Als je de patiënt goed informeert, blijkt hij niet altijd voor behandeling te kiezen. Er moet meer in die gesprekken worden geïnvesteerd, maar uiteindelijk neemt de vraag naar zorg, en daarmee ook de kosten ervan, daardoor af. Op dat gebied is er veel winst te boeken.”

Dat geldt met name de mensen boven de 70 jaar. „De gezondheidswinst van ingrepen is soms minder dan ze beseffen.”

De vergrijzing verklaart slechts voor een klein deel de stijging van de kosten van de gezondheidszorg, zei Klink. „De zorg moet meer op de persoonlijke situatie van mensen worden toegesneden. Daarbij is het hard nodig de versnippering te verminderen.” Gebeurt dat niet, dan worden er blijvend te hoge en onnodige kosten gemaakt, met overbelasting van het schaarse personeel tot gevolg.