Clasina over gps-schoenen
Nu zijn er zelfs schoenen ontworpen die de weg wijzen. ”No place like home” heten ze: geen plek zoals thuis. Op de neus zit een kring van ledlampjes. Rode en groene. Zij geven aan welke richting je op moet. In de hak zit een gps-systeem. Dat is via een usb-kabel aan te sluiten op de computer, waar de bestemming moet worden ingevoerd. De ontwerper heet Dominic Wilcox.
Ooit was er de kaart van papier. Als je ’m uitvouwde, besloeg hij de hele voorruit van de auto. Op de vouwen bestonden op den duur geen wegen meer. Toen kwam dat handzame boekje met ringband, waarin gaandeweg enkele vierkanten van het land ontbraken.
Vervolgens kwam de TomTom, dat brave ding dat je ertoe verleidt niet meer na te denken. Stel ’m in, ga rijden, en voor je het weet is de bestemming bereikt. Maar o wee als hij het laat afweten, want waar ligt Kedichem ook alweer, en hoe kom je in Dronten, welke snelwegen liepen daarheen? Bovendien voelt het kafkaësk als hij op een doodlopend wegje in het weiland zegt: ”U heeft uw bestemming bereikt”. Of wanneer hij, terwijl je op een viaduct rijdt, dringend adviseert linksaf te springen. Ik ken niemand die nog nooit woedend heeft teruggepraat tegen zijn TomTom.
Behalve dit alles heeft een béétje telefoon tegenwoordig een navigatiesysteem. Op een inmiddels stokoude versie van de iPhone zit Google Maps, wiens blauwe balletje behoorlijk betrouwbaar aangeeft waar je zit op de wereld; het wijst desgewenst de weg. De nieuwe kaart van Apple is trouwens spannender; daar wordt een kwekerij aangegeven als vliegveld, ligt een stadje in de zee en heeft een kalme rivier plots een waterval.
Dan is er de bril met gps. Daarin zijn lichtjes ingebouwd die de drager vanuit de ooghoeken kan zien. Rood betekent: omkeren; groen: doorlopen. Een microcomputer in de bril weet de weg. En uiteraard bestaat er ook een gps-horloge.
Nu dus die schoenen. In boeken van Alexander McCall Smith –over Mma Ramotswe en haar detectivebureau– kijkt Mma Makutsi naar de neus van haar schoenen als ze om een antwoord of om inzicht verlegen zit. Dat is leuk. Maar dat is het niet meer als schoenen inderdaad antwoord geven. Vragen zijn soms boeiender dan antwoorden.
Ik denk niet dat de gps-schoenen, als ze op de markt komen, feilloos zijn. Iets zegt mij dat de rechtervoet naar rechts zal willen terwijl de linkervoet links wil, of andersom. Mij lijkt dat wel gunstig. Wat zouden we moeten als we niet meer rustig kunnen verdwalen?
Reageren? clasina@refdag.nl
