Onderwijs & opvoeding

Visscher trekt met asielzoeker op

Hij woont 4 hoog op een krappe kamer in het asielzoekerscentrum in Nijmegen. Aan de muur twee platen van Bunyan, Psalm 23 en een sticker: Jezus leeft, Jezus komt terug. Op de tafel een Bijbel, in de kast de kerkbode.

Evert van Dijkhuizen
4 October 2012 22:47Gewijzigd op 14 November 2020 23:33
Visscher (l.) en Atar lezen samen uit de Bijbel. Foto Alida Stuut
Visscher (l.) en Atar lezen samen uit de Bijbel. Foto Alida Stuut

Asielzoeker Haci Atar weet na twaalf jaar Nederland nog steeds niet of hij hier mag blijven. Teruggaan naar Turkije is volgens hem onmogelijk. „Ik kwam op voor de politieke rechten van Koerden, maar de geheime dienst dwong mij mensen van mijn eigen volk te verraden. Dat heb ik geweigerd. Daarvoor willen ze mij nog steeds pakken.”

Dagelijks denkt de 52-jarige Atar aan zijn vrouw en drie kinderen in Turkije. „Ik bel hen soms. Dan begrijpen ze mijn situatie niet. Ze denken: Hij is in het rijke Nederland, dus hij heeft het goed.” Atar tobt met stress, met psychische problemen. Hij ontbloot zijn armen, laat wonden zien. „Ik heb geprobeerd mezelf in brand te steken.”

Veel steun heeft de Koerd aan Henk Visscher uit Apeldoorn, zijn maatje. Elke week komt de 63-jarige Visscher op bezoek, praat met Atar, leest uit de Bijbel en bidt met hem. „Maar ik pleeg ook telefoontjes voor Atar, beantwoord brieven, ga met ’m naar de advocaat of de rechtbank. De taal is een probleem. Atar spreekt gebrekkig Nederlands. Elke keer vraag ik me af: Begrijp ik echt wat hij bedoelt?”

Visscher behoort tot de gereformeerde gemeente in Apeldoorn. Door evangelisatiewerk van deze gemeente –Atar zat toen nog in het azc in Apeldoorn– kwamen de mannen met elkaar in contact. Het ‘resultaat’ is bijzonder. Visscher: „Atar ging zondags mee naar de kerk, volgde Bijbelstudies, wilde gedoopt worden en belijdenis doen. De kerkenraad heeft daarin toegestemd. In plaats van vragen en antwoorden leren, moest Atar de geloofsbelijdenis en het Onze Vader uit z’n hoofd opzeggen. Ook heeft hij in het Turks lessen uit de catechismus geleerd.”

De dagen duren voor Atar soms lang. „Maar ik lees veel in de Bijbel. Dat heeft m’n hart.” En Visscher? „Hij is een broer voor mij.” De Koerd pakt z’n draagbare stereo, drukt de playtoets in. Een mannenstem zegt de Twaalf Artikelen op. Trots: „Dat ben ik.” Atar wijst naar dvd’s over het leven van de Heere Jezus. „Die kijk ik. Soms samen met andere mensen uit het azc.” Of hij ook evangeliseert? Glimlachend: „Een beetje. Ik probeer met anderen over de Bijbel te praten.”

Elke week verzorgt Visscher thuis twee Bijbelstudies voor asielzoekers. „Ik ben sinds anderhalf jaar 100 procent vrijwilliger voor de kerk. Daarvoor werkte ik bij TNO, maar dat ging niet meer vanwege mijn gezondheid.” Waarom de Apeldoorner zich inzet voor Atar? Geroerd: „Ik weet wat Christus voor mij gedaan heeft. Hoeveel geduld Hij met mij gehad heeft. Veel asielzoekers hebben een moeilijk leven. Dat geldt ook voor Atar. Zou ik dan geen geduld met hem hebben?”

Dit is de tweede aflevering van een serie interviews met maatjes.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer