Bij de formatiebesprekingen zijn er twee grote probleemgebieden: de pensioenen en de zorg. De problematiek rond ons pensioen heeft met name te maken met de vergrijzing in ons land. Er worden minder kinderen geboren dan in het verleden, zodat er steeds minder werkenden zijn die de kosten van de steeds grotere groep ouderen moeten opbrengen.

Tot nu toe wordt de oplossing enkel gezocht in het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd. Er is nauwelijks aandacht voor de fundamentele oorzaak van de vergrijzing. Wil een samenleving in staat zijn zichzelf te continueren, dan is een gemiddelde gezinsgrootte van 2,2 kinderen noodzakelijk. De laatste decennia is samengaand met de toegenomen welvaart de gezinsgrootte echter afgenomen. Een maatschappelijk beleid gericht op het hebben van een gezin met kinderen is dan ook wenselijk.

In landen waar de bevolking zelfs afneemt doordat de gemiddelde gezinsgrootte beneden de 2,2 is gekomen, worden maatregelen genomen om een gezond en kindvriendelijk gezinsklimaat in de samenleving te herstellen.

Wij bevelen aan in de discussie over vergrijzing en de gevolgen daarvan oog te hebben voor gezinsbeleid. Ook is het van belang de gevolgen van de Wet afbreking zwangerschap onder ogen te zien. De wet was bedoeld om in nood­situaties bij zwangerschap een uitweg te creëren. De uitvoering van deze wet heeft inmiddels echter geleid tot meer dan 1 miljoen kinderen in Nederland die niet geboren zijn. Het verlies van deze kinderen draagt in niet geringe mate bij tot de huidige pensioen- en vergrijzingsproblematiek.

Het beheersbaar houden van de kosten van de gezondheidszorg vraagt eveneens uw aandacht. De vergrijzing is hiervoor eveneens een belangrijke reden. De kosten van de gezondheidszorg nemen met de leeftijd toe. Een betere demografische opbouw zal ook hier een oplossingsrichting zijn. Daarnaast kan een preventieve aanpak bij de gezondheidszorg een belangrijke bijdrage vormen tot het beheersbaar houden van de kosten. Daarbij valt te denken aan het voorkomen van de schadelijke gevolgen van drankmisbruik, drugsgebruik en andere ongezonde gedragingen.

Een zorgzame samenleving met verantwoordelijkheid en zorg voor elkaar als gezin, familie, kerk of sociale groep zal ziekte en zorgvraag doen afnemen, alsmede de daaraan verbonden kosten. Binnen het grote netwerk van de verschillende zorgaanbieders en patiënten, vrijwilligers en andere organisaties zijn legio mogelijkheden om naastenhulpachtige initiatieven te bedenken en te ontwikkelen.

Bij het beperken van de kosten van de gezondheidszorg moeten ook de gevolgen van abortus worden genoemd. Het is bekend dat veel vrouwen na een abortus kampen met psychische en lichamelijke gevolgen. Deze gevolgen van een abortus hebben een nadelig effect op de volksgezondheid.

Als de kosten van een abortus niet meer uit de AWBZ zouden worden vergoed, zou dat het aantal abortussen aanmerkelijk terugbrengen.

Bij de laatste evaluatie van de Wet afbreking zwangerschap werd besloten dat er voorlichting over de mogelijke gevolgen van een abortus zou moeten worden gegeven. Tevens werd een onderzoek toegezegd naar de mate waarin een abortus binnen een noodsituatie plaatsvindt. Ten slotte zou er onderzoek starten naar het verschijnsel van de zogenaamde postabortusproblematiek.

Aangezien inmiddels meer dan 1 miljoen vrouwen en mannen in ons land ouders zijn van een geaborteerd kindje en miljoenen anderen mede aangedrongen hebben op deze abortussen, is abortus een nationaal probleem. Elke werkdag worden er honderd abortussen uitgevoerd.

Het morele en ethische karakter van de huidige crisis wordt volkomen genegeerd. Nu door medisch-wetenschappelijke ontwikkelingen is vastgesteld dat er bij de conceptie al kenmerken van het kind zijn vast te stellen, wordt duidelijk dat er bij een abortus sprake is van het doden van een medemens. Onze Grondwet en de internationale verdragen over de rechten van de mens sluiten discriminatie en schending van die rechten nadrukkelijk en met name uit. Er is dan ook alle reden om de ongeboren medemens de plaats te geven die hij wettelijk heeft.

In een tijd waarin er grotere aandacht is voor de schending van de rechten van de mens en waarin het tegengaan van discriminatie steeds hechter verankerd wordt in wetgeving en samenleving, is het vanzelfsprekend dat ook voor de ongeboren medemens deze rechtsprincipes worden toegepast.

Met het gewelddadige karakter van een abortus wordt geweld in de samenleving geïntroduceerd en wettelijk gesanctioneerd. Met abortus wordt de liefde in het hart getroffen, want waar zou een mens zich meer gewenst moeten voelen dan in de moederschoot?

Drs. L. P. Dorenbos is voorzitter van de Stichting Schreeuw om Leven. Dit artikel is een bewerking van een brief die hij maandag verzonden heeft aan de informateurs Kamp en Bos.