Anita C. werd vorig jaar vrijgesproken van moord en doodslag op drie baby’s die ze rondom haar huis verstopte, omdat niet duidelijk is of ze ooit hebben geleefd. Het Openbaar Ministerie ging in hoger beroep.

De gynaecoloog en statisticus moeten bij hun onderzoek rekening houden met de specifieke omstandigheden in deze zaak: de leeftijd van de verdachte, de omstandigheden waaronder de baby’s zijn gebaard en dat ze twee gezonde kinderen heeft met een andere vader.

Het hof wil bovendien dat een Duitse professor uitzoekt of de verschillende opleidingen en werkwijzen van drie betrokken pathologen hun verschillende conclusies kunnen verklaren. Terwijl de Nederlandse klinisch pathologen Ann Maes en Frank van de Goot zeggen dat de baby’s nooit hebben geleefd, concludeerde de Zwitserse forensisch patholoog Danny Spendlove dat in elk geval het laatste kind wel heeft geleefd.

C. baarde de eerste baby in 2007 en de laatste medio 2010. Ze was altijd bang dat haar zwangerschappen zouden worden ontdekt en durfde de baby’s na de geboorte niet na te kijken. Omdat ze geen geluid maakten en niet bewogen, stopte ze haar kinderen in vuilniszakken. Ze begroef de eerste in de tuin en de andere twee verstopte ze in een bloempot en in het tuinhuisje.

Haar advocaat René Corten reageerde maandag verrast op het eigen initiatief van het gerechtshof. Hij is geen voorstander van statistiek in de rechtspraak en ziet geen heil in het onderzoek. Hij betreurt het dat het hof nu pas tot dit inzicht komt. Extra vertraging is niet in het belang van zijn cliënt, oordeelt hij.

De rechtbank oordeelde eerder dat een statistisch onderzoek geen doorslaggevende betekenis kan hebben omdat het ook kan zijn dat de baby’s zijn overleden buiten schuld van de verdachte om.