In de optocht lopen talloze vrouwen, volgens de traditie van het land gehuld in kleurrijke kleding. En natuurlijk de olifanten. Hoog op hun brede ruggen zitten de mannen, die vooraf met verf wat kleur hebben aangebracht op de huid van hun dieren. De logge stappen van de olifanten en de lichtvoetige passen van de jonge vrouwen vermengen zich in een feestelijke stoet richting het wedstrijdveld. Daar zullen twaalf teams van mensen uit dertig verschillende landen vanaf de rug van een olifant de strijd met elkaar aanbinden. Een vrolijke bedoening, waarbij het niet in de eerste plaats gaat om het winnen, maar om de goede sfeer en natuurlijk om het goede doel.

Maar deze olifant lijkt er niet van te kunnen genieten. Over zijn grauwe, geplooide huid rolt een traan langzaam naar beneden. Het treurige spoor kruist de verf waarmee zijn eigenaar hem heeft versierd. Niemand maakt zich druk om zijn welzijn.