Mijn nieuwsgierigheid was dan ook meteen gewekt bij deze opname met vijf van de zes sonates in uitvoeringen op klavecimbel of orgel met viool. Een zinvol alternatief! Bovendien is het allang geaccepteerd dat Bachs composities in allerlei bezettingen worden uitgevoerd, dikwijls met verrassend resultaat.

Organist en klavecinist Henk van Zonneveld maakt zijn keuze aannemelijk in het cd-booklet. Zo kan de eerste partij van de sonates zonder problemen door de viool gespeeld worden, zonder te hoeven transponeren. Bovendien schreef Bach al zes sonates voor viool en obligaat klavecimbel (BWV 1014-1019). Waarom dus ook de sonates BWV 525-530 niet op dezelfde manier gespeeld?

Toegegeven, Van Zonneveld heeft goed over de materie nagedacht. Overigens is hij een degelijk, hoewel wat bedachtzaam musicus. Maar dat het uiteindelijke resultaat me tegenviel, ligt hoofdzakelijk aan violiste Barbara Erdner. Zij speelt regelmatig in de vele barokensembles die ons land rijk is en wordt dus geacht de kneepjes van de barokke uitvoeringspraktijk te kennen. Maar ze slaagt er niet in de spanning vast te houden, waardoor haar bijdrage nogal plichtmatig klinkt. Bovendien werkt de gemaniëreerdheid van haar aanpak al snel behoorlijk vermoeiend. Iedereen die bijvoorbeeld Rachel Podger heeft horen spelen, kan weten dat een barokviool niet amechtig hoeft te klinken! Ook in speltechnisch opzicht lijkt Erdner soms haar handen vol te hebben.

Op deze manier vijf Triosonates beluisteren was een hele opgave, ondanks de afwisseling tussen orgel en klavecimbel. Dan toch maar liever het origineel!

J. S. Bach – Barbara Erdner & Henk van Zonneveld; Egbertus (EG 05); € 10,-; www.henkvanzonneveld.nl