In Turkije worden al 80.000 Syriërs in negen vluchtelingenkampen opgevangen. Maar Turkije kan de dagelijkse stroom vluchtelingen niet meer aan.

De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan pleitte eerder voor een bufferzone in Syrië om vluchtelingen op te vangen. De massale toestroom zorgt voor spanningen in de Turkse grensregio. Maar voor een bufferzone is geen internationale steun. Dat lijken de Turken nu ook te beseffen.

Rosenthal bezocht donderdag een vluchtelingenkamp met 12.000 mensen in Kilis pal op de grens met Syrië. Turkije vindt dat de internationale gemeenschap meer kan bijdragen hieraan. De opvang heeft Turkije al 300 miljoen dollar gekost. Nederland heeft inmiddels 11 miljoen euro gegeven voor humanitaire hulp.

Volgens de minister valt op dat steeds meer dorpen en delen van steden in Syrië in handen van de oppositie komen. En lijken er steeds meer scheuren te komen in het regime van president Bashar al-Assad. De interne druk op Assad neemt toe en „hij verliest gaandeweg de greep”.

De Franse regering is begonnen met rechtstreeks geld te geven aan vijf lokale revolutionaire raden in Syrië. Die bestaan uit burgers en hebben het machtsvacuüm opgevuld nadat het leger was vertrokken. Het geld is bestemd voor specifieke projecten zoals het herstel van watervoorzieningen en bakkerijen.

Nederland gaat dat niet doen. Wel wordt er via de VN en de Halve Rode Maan hulp gegeven aan de Lokale Coördinatie Comités die zich op vreedzame wijze verzetten tegen Assad. De oppositie geeft volgens hem ook aan dat ze geen behoefte heeft aan geld, maar vooral aan medisch materiaal. Versnippering van hulp is niet goed, aldus Rosenthal.